بررسی میزان جبران خسارت کشاورزان از صندوق بیمه محصولات کشاورزی در منطقه سیستان

هدف تحقیق حاضر بررسی میزان جبران خسارت کشاورزان از صندوق بیمه محصولات کشاورزی در منطقه سیستان است. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه کشاورزانی است که در سال های زراعی 1385 تا 1387 در محدوده جغرافیایی سیستان اقدام به کشت کرده اند. در این مطالعه، رویکرد غالب پژوهش پیمایشی است. گردآوری داده های مورد نیاز از طریق مصاحبه و تکمیل پرسشنامه از 360 بهره بردار در 60 روستای منطقه سیستان به صورت تصادفی صورت گرفت. متغیر وابسته پژوهش درصد جبران خسارت محصولات کشاورزی از صندوق بیمه است و متغیرهای مستقل عبارت اند از چهار زمان کشت عادی (آبان)، تاخیری (دی)، تاخیری (بهمن)، و تاخیری (اسفند). نتایج نشان می دهد که 1/74 درصد از تغییرات در میزان جبران خسارت محصولات کشاورزی از طریق متغیرهای مستقل و نیز نوع محصول قابل توجیه است؛ همچنین، ضریب متغیر کشت تاخیری اسفندماه با 4/96 درصد دارای کمترین مقدار جبران خسارت محصولات کشاورزی از صندوق بیمه محصولات کشاورزی در منطقه سیستان است.