آموزش برنامه شادی فوردایس و تاثیرآن بر افزایش شادمانی خانواده های شاهد و ایثارگر

قدمت توجه به موضوع شادی به درازای تاریخ خلقت بشر است، زیرا آدمی همواره به دنبال رهایی از دردها و رنج ها و تغییر وضعیت خود از حال بد به حال خوب بوده است. پژوهش حاضر با هدف شناسایی عوامل موثر بر شادمانی و تعیین اثربخشی آموزش برنامه شادی فوردایس در مورد خانواده های شهدا و ایثارگر صورت گرفت. برای محدود نمودن مسئله پژوهشی صرفا عوامل فردی، اجتماعی و خانواده مطالعه شد.

تحقیق پیرو طرح مداخله ای بود. برای دستیابی به اهداف پژوهش از بین خانواده های شاهد و ایثارگر شهرکرد تعداد 80 نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. جمع آوری اطلاعات با پرسشنامه های استانداردشده شادی فوردایس و محقق ساخته عوامل موثر بر شادی به ترتیب با پایایی های حاصل از آلفای کرونباخ به میزان 81/0 و 87/0 و با میزان همبستگی 84/0 با پرسشنامه های هم سنخ و روایی موردنظر کارشناسان صورت گرفت. تحلیل داده ها با آزمونهای آماری تحلیل رگرسیون چندگانه و «تی» نمونه های مستقل انجام شد.

عامل فردی با ضریب بتای 181/0 و سطح معناداری 05/0 و عامل خانواده با ضریب بتای 013/0- و سطح غیرمعنا دار 868/0 به ترتیب بیانگر نقش اثربخش و غیراثربخش این عوامل در تبیین واریانس نمره شادی می باشند. استفاده از آزمون تی نمونه های مستقل تفاوت معنا دار آماری را بین نمره شادی دو گروه آزمایش و کنترل نشان داد.

یافته ها نشان داد که عامل فردی از میان عوامل سه گانه می تواند در تبیین واریانس متغیر ملاک نقش داشته باشد و آموزش برنامه شادی فوردایس بر افزایش میزان شادمانی خانواده های شهدا و ایثارگر موثر است.