طراحی الگوی کنترل راهبردی در سازمان های صنعتی دفاعی

درادبیات موضوع درخصوص انتخاب روش های کنترل راهبردی تحت شرایط متغیر محیطی رهنمود خاصی ارائه نمی شود. در واقع یک الگوی اقتضایی برای انتخاب مکانیزمهای کنترل راهبردی وجود ندارد. در این مقاله از طریق پرسشنامه های محقق ساخته و با توجه به نظرات خبرگان شاغل در شرکت های زیر مجموعه شرکت صنایع الکترونیک ایران، یک الگوی اقتضایی برای انتخاب مکانیزم مناسب کنترل راهبردی، در شرایط مختلف محیطی پیشنهاد می شود. یافته های پژوهش نشان می دهد که سه معیار پویایی، گستردگی و سطح منابع در دسترس سه متغیر تاثیرگذار بر سازمان های دفاعی است و مدیران با در نظر گرفتن سه عامل ذکر شده می توانند مناسب ترین شیوه کنترل راهبردی را انتخاب کنند. بدین ترتیب که در محیطهای کاملا متغیر باید از مکانیزم های مدیریت مسائل راهبردی و تجزیه و تحلیل حوزه راهبردی یا همان شیوه های موجود در کنترل بنیادی استفاده نمود. لیکن زمانی که میزان شدت عوامل محیطی متوسط تا کم است باید از کنترل تدریجی استفاده کرد. کنترل تدریجی شامل کنترل مراکز مسئولیت، کنترل عوامل حیاتی و کنترل راهبردهای عمومی است.