بررسی سرنوشت فارماکوکینتیکی داروی لیدوکایین متعاقب تجویز داخل تراشه ای آن در بیماران بستری شده در بخش مراقبتهای ویژه

دارورسانی ازطریق داخل تراشه‌ای ،یک روش جانشینی‌ارزشمند در شرایط عدم دسترسی به ورید در موقعیت‌های فوریتی نظیر شرایط ایست قلبی و احیا‌ می‌باشد.لیدوکایین یک داروی ضد آریتمی با قابلیت جذب از لوله تراشه است که به طور معمول در فوریت های قلبی به کار می‌رود.

مطالعه حاضر با هدف بررسی میزان جذب و سرنوشت فارماکوکینتیکی لیدوکایین متعاقب تجویز تراشه ‌ای در بیماران دارای شرایط بحرانی انجام شد.

در این مطالعه به 14 بیمار لوله گذاری شده (اینتوبه) بستری در بخشICU ، مقدار mg/kg2 لیدوکایین 2% که با نرمال سالین تاحجم ml10-5 رقیق شده بود،‌از طریق لوله تراشه تجویز شد و پس از اعمال 5 تنفس فشار مثبت، بیماران باردیگر به ونتیلاتور متصل شدند و در دقایق 5 ، 10 ، 30 ، 60 ، 120 و 240 ،‌از آنها نمونه خونی وریدی گرفته شد. نمونه‌های خونی توسط دستگاه HPLC آنالیز و سطوح خونی بیماران در زمان‌های مذکور تعیین گردید و پارامترهای فارماکوکینتیکی دارو در آنها مطالعه شد.

با توجه به محدوده درمانی لیدوکایین (μg/ml5-5/1) متوسط سطح خونی بیماران این مطالعه ، 5 دقیقه پس از تجویز به حد درمانی رسید و تا 30 دقیقه پس از تجویز در محدوده درمانی باقی ماند. حجم توزیع L/kg 3/0 ± 7/0 و کلیرانس ml/min/kg4/1 ± 29/4 به دست آمد که در مقایسه با مطالعات انجام شده قبلی، نسبت به داوطلبان نرمال کاهش داشت(P<0/001) ،‌ولی نسبت به پارامترهای بیماران بستری در ICU تفاوت معنی‌داری نداشت (P>0/05). نیمه عمرmin 1/34 ± 1/113 به دست آمد که تغییر عمده‌ای نسبت به پارامترهای بیماران ذکر شده در مطالعات قبلی نداشت (P>0/05) اما بین سن و نیمه عمر ارتباط مستقیم و معنی داری وجود داشت (P)پارامترهای کینتیکی در دو گروه زن و مرد تفاوت معنی داری نداشتند (P>0/05)

با توجه به نتایج حاصل ، می‌توان گفت تجویز تراشه‌ای لیدوکایین در بیماران دارای شرایط بحرانی می‌تواند سطح درمانی مناسبی را فراهم کند. تغییرات مشاهده شده در پارامترهای کینتیکی لیدوکایین در بیماران این مطالعه ممکن است ناشی از راه تجویز دارو و/یا شرایط بحرانی بیماران در ICU باشد.