برآورد تراکم لانه ها و عوامل موثر بر لانه گزینی موش سیاه (Rattus rattus) در جنگل های مانگرو ذخیره گاه زیست کره حرا

موش سیاه (Rattus rattus) تنها جونده ساکن در جنگل های مانگرو ذخیره گاه زیست کره حرا است. تراکم لانه ها و عوامل موثر بر لانه گزینی این موش با انتخاب 18 ترانسکت نواری مورد بررسی قرار گرفت. ترانسکت ها با توجه به وسعت رویشگاه ها در سه ریختار مستقل از یکدیگر توزیع شد. به این ترتیب 4 ترانسکت در ناحیه دلتائی، 11 ترانسکت در ناحیه جزیره ای و 3 ترانسکت در ناحیه ساحلی قرار گرفت. تعداد لانه ها و متغیر های رویشی درختان لانه دار شامل بلندی درخت، ارتفاع و قطر تاج و قطر تنه در محل یقه در هر ترانسکت مورد بررسی قرار گرفت. مجموع لانه های شمارش شده بالغ بر70 لانه بود. مطابق نتایج به دست آمده، تراکم لانه ها در ناحیه دلتائی 13 لانه در هکتار، در ناحیه جزیره ای 15 لانه در هکتار و برای ناحیه ساحلی 25 لانه در هکتار تعیین شد. این بررسی اختلاف معنی داری در میانگین تراکم لانه ها میان ناحیه دلتائی و جزیره ای با ناحیه ساحلی نشان داد که استفاده بیشتر موش سیاه از ناحیه ساحلی برای لانه سازی را نشان می دهد. مطابق این بررسی تراکم لانه های موش سیاه همانند متغیر های رویشی درختان حرا از ناحیه دلتائی به جزیره ای و ساحلی افزایش می یابد. این افزایش از ناحیه دلتائی به جزیره ای کم و ناچیز و از ناحیه جزیره ای به ساحلی با تغییر زیاد همراه است. مقایسه میانگین متغیر های رویشی درختان لانه دار به شیوه آنالیز واریانس یک طرفه، اختلاف معنی داری در نواحی رویشگاهی نشان نداد. با وجود این معلوم شد، درختانی که برای لانه سازی انتخاب می شوند دارای متغیر های رویشی مشخصی هستند که به عنوان متغیرهای تاثیر گذار در انتخاب مکان لانه سازی توسط موش سیاه قابل معرفی هستند. این مطالعه نشان داد تراکم لانه های موش سیاه، مرتبط با ساختار رویشی جنگل های مانگرو در ذخیره گاه زیست کره حرا است و با افزایش متغیر های رویشی درختان، افزایش می یابد.