F و Cl در بیوتیت های موجود درسنگ های گرانیتی زاهدان

سنگ های گرانیتی زاهدان که طی ائوسن پسین- الیگوسن پیشین در زون فلیش شرق ایران نفوذ کردند و اغلب گرانودیوریت، نوع I و کالک آلکالن هستند. مقدارF و Clدر بیوتیت موجود در سنگ های گرانیتی زاهدان به ترتیب از حدود 1/0 تا 66/0 و از 01/0 تا09/0 درصد وزنی تغییر می کند. اتم های فلوئور در فرمول بیوتیت همبستگی منفی باXTi و Cl همبستگی مثبتی را با XSi و Mg(Mg + Fe) نشان می دهند. مقادیر محاسبه شده log(ƒH2O/ƒHF) از 98/3 تا 90/4 و log(ƒH2O/ƒHCl) از 41/1 تا 63/2 متغیر است. خطوط هم مقدار نشان می دهند که این مقادیر با روند حاصل از ترکیب شیمیایی بیوتیت متفاوت است. این موضوع بیانگر آن است که علاوه بر ساختار شیمیایی بیوتیت، ترکیب شیمیایی آبگون در تعادل با آن نیز در جایگزینی فلوئور و کلر در بیوتیت نقش مهمی داشته است. IV(F) بیوتیت در سنگ های گرانیتی زاهدان مشابه بیوتیت های ماگمایی و سیستم های پرفیری است، اما IV(Cl) آنها بیشتر به بیوتیت موجود در سیستم های گرمابی، کانسارساز و سنگ های گرانیتی شباهت دارد. بر اساس IV(Cl)، بیوتیت در سنگ های گرانیتی زاهدان نسبت به بیوتیت در سیستم های پرفیری از کلر فقیرتر و نسبت به بیوتیت ماگمایی از کلر غنی ترند. IV(F/Cl) محاسبه شده بیوتیت در سنگ های گرانیتی زاهدان بیشتر با بیوتیت در سیستم های کانسارساز، مثل سیستم های مس پرفیری، مشابه است. بنابراین ترکیب شیمیایی بیوتیت سنگ های گرانیتی زاهدان حاکی از واکنش آنها با یک محلول گرمابی است.