بررسی وراثت مقاومت به شته روسی در گندم

اخیرا چندین ژنوتیپ گندم مقاوم به بیوتیپ جدید (II) شته روسی شناسایی شده که لاین CI2401 یکی از مهم ترین آن ها است. به منظور مطالعه مقاومت به این شته از جمعیت 2F حاصل از تلاقی این لاین مقاوم با رقم زراعی و حساس Glupro استفاده شد. پس از کاشت جداگانه بذرهای 2F، آلوده سازی گیاهچه ها در مرحله یک برگی با بیوتیپ II شته روسی انجام و مقاومت و حساسیت آن ها 15 و 20 روز بعد از آلوده سازی ارزیابی شد. بررسی نسبت های فنوتیپی در جمعیت 2F با استفاده از آزمون مربع کای نشان داد که نسبت افراد حساس به مقاوم مطابق نسبت ساده مندلی 3:1 است و بنابراین یک ژن غالب، مقاومت به بیوتیپ II شته روسی در این جمعیت را کنترل کرده است. به منظور تعیین محل این ژن مقاومت بر روی ژنوم گندم، از 42 جفت آغازگر اختصاصی SSR که تمامی بازوهای کروموزومی را پوشش می دهد استفاده شد. آزمون مربع کای برای تک تک این نشانگرها هیچ گونه انحرافی از تفرق ساده تک ژنی آن ها در این جمعیت نشان نداد. از بین تمامی این نشانگرها، تنها دو نشانگر Xbarc126 و Xgwm121 که جرء نشانگرهای اختصاصی کروموزوم شماره 7 از ژنوم D گندم هستند با ژن مقاومت تا حدودی پیوسته بوده و سایر نشانگرها با این ژن پیوستگی نشان ندادند. این امر نشان دهنده آن است که این ژن مقاومت نیز همانند بسیاری دیگر از ژن های مقاومت شناسایی شده قبلی بر روی کروموزوم 7D گندم قرار گرفته است و می توان از آن برای تولید ارقام مقاوم جدید استفاده کرد.