شیوع بیماری های پوستی واگیردار در زندانیان زندان لاکان شهرستان رشت

زندگی در محیط های بسته و پرتراکم باعث افزایش شیوع بسیاری از بیماری ها از جمله بیماریهای‌پوستی‌ واگیردار می‌شود. زندان‌ یکی‌ از مکان های‌ پرجمعیت‌ می‌باشد که‌ می‌تواند نقش‌ مهمی‌ در اشاعه‌بسیاری‌ از بیماریها از جمله‌ بیماریهای‌ پوستی‌ واگیردار داشته‌ باشد.

این‌ مطالعه‌ با هدف‌ تعیین‌ شیوع‌بیماریهای‌ پوستی‌ واگیردار (گال‌ - شپش‌ - زگیل‌- عفونتهای‌ پوستی‌ درماتوفیتی‌ و مولوسکوم‌) درزندانیان‌ زندان‌ لاکان‌ شهرستان‌ رشت‌ در سال‌ 1380 انتخاب‌ گردید. مواد و روش‌ها: در یک مطالعه مقطعی تمام زندانیان زندان لاکان رشت انتخاب گردیدند موارد مشکوک به آلودگی مورد معاینه بالینی قرار گرفت.

از مجموع‌ 2100 نفر زندانی‌ موردمطالعه‌ 2055 نفر مرد و 45 نفر زن‌ بودند که‌ 356 نفرمبتلا به‌ انواعی‌ از بیماریهای‌ مذکور بودند. بیشترین‌شیوع‌ در ارتباط‌ با عفونتهای‌ قارچی‌ درماتوفیتی‌ در نواحی‌ مختلف‌ بدن‌ به‌ میزان‌ 28/6%، شپش‌ 1/5%،گال‌ 5/4% و زگیل‌ 1% بود. عفونت‌ با ویروس‌ عامل‌ مولوسکوم‌ وجود نداشت‌. کمترین‌ سن‌ مبتلایان‌ 18سال‌ و بیشترین‌ 70 سال‌ و میانگین‌ سنی‌ 84/11 ±38/36 بود.

این‌ بررسی‌ وضعیت‌کلی‌ومشکلات‌ عمده‌ پوستی‌ را درزندانیان‌ زندان‌لاکان‌شهرستان‌رشت‌ نشان‌ می‌دهد.انتظارمی‌رودباتلاش‌ مسیولین‌ زندان‌ و مقامات‌ بهداشتی‌ راهکارهای‌ مناسب‌ جهت‌ پیگیری‌ و درمان‌ بموقع‌ بیماریهای‌ عفونی‌شایع‌ پوستی‌ درزندان‌ تدوین‌ واجرا گردد.