رابطه سبک های رهبری تحول آفرین _ تبادلی با عدالت سازمانی و ارائه مدل در سازمان تربیت بدنی جمهوری اسلامی ایران

هدف از انجام این پژوهش، بررسی رابطه سبک های رهبری تحول آفرین _ تبادلی و عدالت سازمانی در سازمان تربیت بدنی است و اینکه به طور ویژه کدام یک از ابعاد این سبک ها ادراک عدالت از سوی کارکنان را افزایش می دهد. جامعه آماری پژوهش کلیه کارشناسان (287 نفر) ستاد مرکزی سازمان تربیت بدنی بودند که پس از توزیع پرسشنامه بین آنها، 220 پرسشنامه قابل استفاده بود که همین تعداد به عنوان نمونه پژوهش در نظر گرفته شدند. برای جمع آوری داده ها، پس از تعیین روایی و پایایی، از پرسشنامه های چند عاملی رهبری (باس و آلیو، 2000) و عدالت سازمانی (نیهوف و مورمن، 1993) استفاده شد. نتایج حاکی از متوسط بودن میزان رهبری تحول آفرین مدیران و ادراک کارشناسان از عدالت سازمانی در سازمان تربیت بدنی است. همچنین ضریب همبستگی نشان داد که سبک های رهبری تحول آفرین – تبادلی رابطه معنی داری با عدالت سازمانی دارند. تحلیل رگرسیون چندگانه نیز نشان داد که رهبری تحول آفرین پیش بینی کننده قوی تری برای عدالت سازمانی است. در نهایت، مدل ارائه شده با استفاده از روش تحلیل مسیر نیز ابعادی از دو سبک را که بیشترین تاثیر را بر عدالت سازمانی دارند، نشان داد. با توجه به همبستگی بیشتر و اینکه رهبری تحول آفرین پیش بینی کننده قوی تری برای عدالت سازمانی است، به مدیران سازمان تربیت بدنی توصیه می شود در اداره امور و مدیریت منابع انسانی از این شیوه رهبری استفاده کنند.