فرش ایرانی: رسانه ارتباطی میان هنرمندان ایران و اروپا با رویکردی نشانه شناختی بر فرشینه های ویلیام موریس
قالی بافی ایرانی از معروفترین صنایعی است که در طول قرون متمادی توجه جهانیان را به هنرهای ایرانی معطوف ساخته است. آنچه که بیش از هر عاملی قالی ایرانی را به عنوان یک اثر هنری زیبا مطرح می سازد، نقوش و چگونگی ترکیب بندی آنها در فضای دو بعدی قالی است. تنوع نقش مایه ها، کاربرد رنگهای عمیق و زیبا، حسن ترکیب و تناسب الوان، ترکیب بندی لطیف و شاعرانه و عدم ایجاد آثار فراوان از برجسته ترین ویژگی های طراحی فرش ایرانی به شمار می روند. پیشرفت صنعتی و توسعه حمل و نقل در قرن نوزدهم میلادی باعث شد که کاوشگران غربی با سفر به شرق، با میراث فرهنگی این تمدنها آشنا شوند. ویلیام موریس متفکر اصلی جنبش هنر و پیشه انگلستان و از پیشگامان هنر مدرن در اروپا از اولین هنرمندانی است که به تحقیق در نقوش و طرحهای قالی های ایرانی پرداخته است. در این مقاله کوشش شده تا در ابتدا با معرفی و مطالعه ویژگی های فرشهای تاثیرگذار در بحث «فرش ایرانی به مثابه رسانه ارتباطی» جایگاه قالی ایرانی در هنر مغرب زمین تبیین شده، سپس با «رویکردی نشانه شناختی بر آثار ویلیام موریس» نحوه الهام وی از طراحی قالی ایرانی مورد مداقه قرار گیرد.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.