مشاهدات تازه ژئومورفولوژیکی درباره ک زمین لغزه بزرگ، سیمره (کبیر کوه) زاگرس، جنوب غربی ایران

زمین لغزه سیمره(کبیر کوه) یکی از بزرگترین لغزشهای دنیاست که از گذشته توجه بسیاری از دانشمندان داخلی و خارجی را به خود جلب کرده است. در تعیین علت و زمان وقوع آن بین دانشمندان اختلاف نظر وجود دارد. در این مقاله ضمن بررسی وضعیت مکانی و ویژگی های دینامیکی و ژیومورفولوژیکی لغزش بزرگ کبیر کوه، فرضیه هایی برای چگونگی وقوع و زمان آن ارایه و به آزمون گذاشته شده اند. همچنین نظریات دانشمندان مختلف داخلی و خارجی مورد بحث قرار گرفته و سپس با استفاده از داده های سنجش از دور، کارتوگرا، هیدرو- اقلیمی و محاسبات دینامیک لغزش، مشخصات عمومی و جزیی لغزش سیمره ارایه شده است. افته های حاصل از شواهد ژیومورفولوژیکی همچون نرخ گسترش شبکه آبهای سطحی بر روی لایه زیرین یا سطح لغزش، چگونگی گسترش رگولیت، میزان انجام فرایندهای انحلالی (ایجاد لاپیه، حفره ها، درزها و شکافها)در سنگهای آهکی ریزشی، گردواری اندک در دانه ها و قطعات لغزش یافته، گسترش جزیی افقهای خاک در پهنه ریزش و محدودیت نهشته گذاری های رود سیمره بر کناره های منطقه لغزش سبب شده سن زمین لغزه سیمره جدید تشخیص داده شود. همچنین با بررسی اسناد و مدارک تاریخی، زمان وقوع لغزش در سال 872 میلادی (مطابق 258هجری قمری) تشخیص داده شده و نظریات وقوع آن در حدود10000سال قبل، رد شده است. لغزش سیمره به هنگام وقوع با صدای عظیم همراه بوده وسبب ایجاد لرزش در منطقه و نواحی دوردست شده است. از این رو برخی از دانشمندان محرک وقوع آن را زمین لرزه دانسته اند. در این مقاله با بحث در خصوص لرزه خیزی منطقه، نتیجه گرفته شده که منطقه از لرزه زی اندک برخوردار است و وقوع لغزش عظیم سیمره باعث ایجاد زمین لرزه شده است نه برعکس.