ترجمه دریافت معنا/ باز تولید متن

زبان چون دیگر اختراعات بشری به سبب نیاز انسان شکل گرفت و در نزد تمدنهای مختلف پرورده شد و زبانهای مختلف پدید آمد. ترجمه زبانی به زبان دیگر، همه در فهم مضمون آن نهفته است نه در دریافت معنای واژه ها که واژه واحد ترجمه نیست، مبنا و واحد ترجمه همان بند بند مضامین متن است. هنگام ترجمه پس از دریافت مضمون باید با واژه های زبان مقصد به خلق همان مضمون دست زد؛ باز آفرینی خلاقانه. بی تردید هیچ جهان بینی ای مختص زبان خاصی نیست. گونه گونی جهان بینی ها، از درون ذات و تجربیات انسان پدید می آید و مرتبط با نوع زبان او نیست. ترجمه برای انتقال این جهان بینی ها و نزدیک کردن انسانها، فرهنگها و تمدنها نخستین و مهمترین ابزار است. اگر بگوییم که ترجمه ابزاری برای آفرینش صلح است؛ سخن به گزافه نگفته ایم.