اسامی تخیلی

بحث از اسامی تهی، در حال حاضر از مهمترین موضوعات در فلسفه زبان و متافیزیک می باشد. مسائلی از قبیل «آیا اسامی تخیلی بر اشیایی دلالت دارند؟»، «آیا شخصیتهای تخیلی (داستانی) موجودند؟» موجب توسعه چشمگیری در مباحث فلسفی شده است. در این مقاله دو هدف را دنبال می کنیم. اول، به توضیح دیدگاه سه فیلسوف بزرگ معاصر می پردازیم که معتقدند اسامی تخیلی از زمره نامهایی هستند که واقعا به شخصیتهای تخیلی موجود اشاره دارند. دوم، نظریه های دو فیلسوف (پیتر ون اینواگن و سائول کریپکی) را در این زمینه نقادی کرده نهایتا از نظریه فیلسوف سوم یعنی نی تن سمن دفاع می کنیم. در کل مباحث، نظریه دلالت مستقیم در مورد معناداری اسامی خاص به عنوان پیش فرض فراروی ماست.