الگوی تسهیم مواد فتوسنتزی به اندام‎های هوایی گندم نان در شرایط دیم و ارتباط آن با عملکرد دانه

این پژوهش برای بررسی الگوی تسهیم مواد فتوسنتزی به اندام‎های هوایی گندم نان در شرایط دیم و همچنین ارتباط آن با عملکرد دانه و مقاومت به خشکی انجام شد. 7 ژنوتیپ شامل 2 رقم زراعی (آذر2 و سرداری) و 5 لاین تهیه شده از مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی زنجان در آزمایشی مزرعه ای به صورت طرح بلوک‎های کامل تصادفی با چهار تکرار به مدت دو سال (1385 و 1386) تحت شرایط دیم مورد بررسی قرار گرفتند. اندازه‎گیری صفات در مرحله گرده‎افشانی و رسیدگی فیزیولوژیک انجام شد. بر اساس نتایج به دست آمده اکثر صفات به جز درصد اختصاص ماده خشک به ساقه در زمان گرده‎افشانی، همبستگی فنوتیپی مثبت و معنی‎داری با عملکرد دانه داشتند. هیچ رابطه‎ای بین درصد اختصاص ماده خشک به برگ و عملکرد دانه وجود نداشت. صفات تسهیم ماده خشک به سنبله در زمان گرده‎افشانی، زیست‎توده و شاخص برداشت رابطه فنوتیپی مثبت و معنی‎داری با عملکرد دانه در طی دو سال آزمایش داشتند، بنابراین می‎توان از این صفات به عنوان ویژگی کارآمد در گزینش ژنوتیپ‎های گندم با عملکرد بالا استفاده کرد.