بررسی فراوانی آنمی در سالمندان مبتلا به نارسایی سیستولیک قلبی در بیمارستان تامین اجتماعی البرز کرج در سال 1388

آنمی یک ناخوشی شایع همراه با نارسایی قلبی است که یک ریسک فاکتور مستقل جهت بروز پیامدهای بالینی ناگوار در بیماران با نارسایی قلبی محسوب می گردد. هدف از مطالعه حاضر تعیین فراوانی آنمی در سالمندان مبتلا به نارسایی سیستولیک قلبی بود.
این یک مطالعه توصیفی گذشته نگر بود که در آن 154 پرونده پزشکی متعلق به سالمندان مبتلا به نارسایی سیستولیک قلبی مربوط به سال های 1387-1382 مورد بررسی قرار گرفت. اطلاعات دموگرافیک، آزمایشگاهی و اکو کاردیوگرافی از پرونده های پزشکی مورد بررسی قرار گرفت. دراین مطالعه هموگلوبین کم تر از 13 گرم در دسی لیتر در مردان و کم تر از 12 گرم در دسی لیتر در زنان آنمی تعریف گردید. اطلاعات به کمک آمار توصیفی، مانند توزیع فراوانی،میانگین و انحراف معیار و آزمون تی برای گروه های مستقل و ضریب همبستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
نتایج نشان داد که میزان شیوع آنمی در سالمندان مبتلا به نارسایی سیستولیک قلبی (9/42درصد) بود. تفاوت آماری معنی داری بین سطح هموگلوبین خون در بیماران مبتلا به نارسایی سیستولیک قلبی دارای نارسایی مزمن راه های هوایی (000/0=p) و هایپوکالمی (017/0=p) وجود داشت و سطح هموگلوبین خون با سن (014/0=p) و کسر جهشی بطن چپ (022/0=p) ارتباط معنی داری داشت.
این مطالعه نشان داد آنمی در سالمندان مبتلا به نارسایی سیستولیک قلبی شایع می باشد و آنمی ممکن است با سن، کسر جهشی بطن چپ، پتاسیم سرم و بیماری های مزمن انسدادی ریه ارتباط داشته باشد. تحقیق بیشتر در جهت شناسایی مکانیسم های آنمی مورد نیاز است.