اثر محیط کشت و تنظیم کننده های رشد بر پرآوری و ریشه زایی پایه رویشی محلب (سنت لوسی 64)

پایه سنت لوسی 64 (SL-64) محلب (Prunus mahaleb L.) پایه ای نیمه پاکوتاه و سازگار با ارقام گیلاس و آلبالو است. در این تحقیق اثر محیط کشت های مختلف و تنظیم کننده های رشد گیاهی در استقرار، پرآوری و ریشه دهی این پایه مورد آزمون قرار گرفت. استقرار اولیه با استفاده ریز نمونه های شاخساره های انتهایی و جوانه های جانبی گیاهان یک ساله گلدانی رشد یافته در شرایط گلخانه انجام شد. پرآوری ریز نمونه ها با استفاده از شش محیط مختلف ارزیابی شد. نتایج مقایسه میانگین ها با استفاده از آزمون دانکن نشان داد که محیط کشت DKW همراه با نیم میلی گرم در لیتر بنزیل آدنین با نرخ تکثیری حدود 06/6 شاخساره جدید به ازاء هر ریزنمونه اولیه بهترین محیط برای پرآوری این پایه بود. محیط های 1mgl-1 BA MS + و 0.5mgl-1 BA + MS با تولید 06/4 و 81/3 شاخساره جدید به ازاء هر ریز نمونه به ترتیب در مراحل بعدی قرار گرفتند. نتایج حاصل از بررسی محیط های مختلف ریشه دهی بعد از چهار هفته نشان داد که محیط کشت DKW بدون هورمون با ریشه دهی صددرصد ریزنمونه ها بهترین محیط بود. محیط های MS با یک میلی گرم در لیترIBA و همچنین QL تغییر یافته، با 81 درصد ریشه دهی به ازاء هر ریزنمونه در مراحل بعدی قرار گرفتند. به منظور سازگاری نمونه های ریشه دار شده از محیط حاوی پیت ماس، کوکوپیت و پرلایت (1:2:2حجمی) استفاده شد که در نهایت گیاهچه های سالم، شاداب و با رشد مطلوب تولید شدند.