بررسی شیوع تریکومونیازیس در کبوتران شهر کازرون

جهت مطالعه تریکومونیازیس در کبوترهای شهر کازرون ، از دی ماه 1387 تا مهرماه 1388 با استفاده از روش گسترش مرطوب روی لام و با تهیه سوآپ از ناحیه دهان و حنجره، 300 قطعه کبوتر در 3 گروه سنی زیر یکسال ، تا دو سال و بالای دو سال بررسی شدند. از تعداد کل 300 کبوتر، 257 قطعه (6/85 %) آلوده و 43 قطعه (4/14%) غیر آلوده بودند.در گروه سنی زیر یکسال آلودگی بیشتری دیده شد که معادل 89% بود.در گروه سنی تا دو سال 85% و گروه سنی بالای 2 سال 83% آلودگی دیده شد.از 150 قطعه کبوتر ماده ، 132 قطعه (88%) و از تعداد 150 قطعه نر، 123 قطعه (3/83) آلوده بودند. در بررسی فصلی ، در فصول گرم (اردیبهشت تا مهر) از 150 قطعه کبوتر مورد بررسی، 134 قطعه (3/89 %) و از 150 قطعه مورد بررسی در فصل سرد(دی تا اردیبهشت) ، 123 قطعه ، (82%) آلوده بودند. به طور کلی ، میزان شیوع تریکوموناس گالینه در کبوترهای بومی کازرون بسیار بالا دیده شد . آلودگی در فصل گرم تا حدودی بیشتر از فصل سرد و در جنس ماده بیشتر از جنس نر دیده شد . در کبوترهای جوان میزان شیوع بالاتری از کبوترهای مسن دیده شد. نتایج حاصل با استفاده از آزمون Z ونرم افزارSpss15 مورد بررسی قرار گرفتند. به طور کلی اختلاف آماری معنی دار در سنین مختلف، کبوتران نر و ماده و همچنین فصول سرد و گرم دیده نشد(0.05P).