بررسی اپیدمیولوژیک شیوع کنه های سخت آلوده کننده گوسفند در شهرستان مراغه

این تحقیق به منظور شناسایی گونه‌های کنه‌ی مستقر در سطوح بدن گوسفندان منطقه مراغه و میزان توزیع آلودگی بر حسب سن و جنس در قسمت های مختلف بدن آنها و میزان شیوع آن به مدت یک سال و در سال 1387انجام پذیرفت . درمجموع از تعداد 1200 راس گوسفند نر و ماده، نمونه گیری صورت پذیرفت.داده ها با استفاده از نرم افزار spss تحت بررسی آماری قرار گرفت. نتایج این مطالعه نشان داد که 22/22 درصد (266 راس) گوسفندها آلوده به کنه بودند بیشترین میزان آلودگی در گوسفندان در خرداد و کمترین میزان در بهمن ماه بود. در بررسی آماری اختلاف معنی داری، بین تعداد کنه های جدا سازی شده در ماه های مختلف و فصول مختلف مشاهده گردید (p<0/05).  از 1279 کنه بالغ و نوچه شناسایی شده در روی گوسفندان به ترتیب: ریپی سفالوس ترانیکوس (51/48 درصد)، ریپی سفالوس سانگوینوس (28/8 درصد)، ریپی سفالوس بورسا (53/2 درصد)، هیالوما آناتولیکوم آناتولیکوم با (01/15 درصد)، هیالوما آناتولیکوم اکسکاواتوم با (22/3 درصد)، هیالوما مارژیناتوم (56/2 درصد)، همافیزالیس پونکتاتا (32/4 درصد)، همافیزالیس سولکاتا (66/3 درصد) و درماسنتورمارژیناتوس(91/11 درصد) بیشترین فراوانی را داشتند و از266 کنه بالغ و نوچه شناسایی شده، فراوانی آلودگی به کنه در قسمت های مختلف بدن گوسفندان به ترتیب در سر و گوش(63 درصد)، زیر دمبه (23 درصد)،  زیر بغل (10 درصد)، زیر ران و مغابنی (4 درصد) بوده که آنالیز آماری، اختلاف معنی دار در میانگین تعداد کنه های جداسازی شده در قسمت های مختلف بدن گوسفندان را نشان داد (p<0/05) .