بررسی میزان شیوع بعضی از عوارض مزمن عضلانی- اسکلتی در 335 جانباز با قطع در هر دو اندام تحتانی

قطع اندامهای تحتانی در هر سطحی، فرد را مستعد بروز یکسری آسیب ها و عوارض ثانویه در دستگاه عضلانی – اسکلتی می کند که بسته به سطح قطع، هم عضو باقیمانده اندامهای تحتانی و هم اندامهای فوقانی را درگیر می کند. از طرفی بسته به اینکه فرد از وسایل کمکی استفاده می کند یا نه، شیوع این عوارض متغیر می باشد.
چون تحمل وزن انسان از طریق اندام های تحتانی صورت می گیرد و وجود اندامهای تحتانی برای حرکت و عملکرد کلی بدن ضروری است، لذا با افزایش شیوع عوارض ناشی از قطع اندام، کارآیی این افراد نیز کاهش می یابد، پس اطلاعات مربوط به شیوع عوارض، توانایی پیشگیری را افزایش می دهد و کارآیی و استقلال را بالا می برد. نوع مطالعه ما از نوع مقطعی (Cross Sectional) و نمونه گیری از نوع ساده (Convenient) می باشددر این مطالعه 335 نفر شرکت کردند که 327 نفر مرد و 8 نفر زن بودند. 97% از این جانبازان، درصد جانبازی 70% داشتند. میانگین سنی آنها (6.3 SD=)42 بود. این جانبازان از 26 استان دعوت شده بودند وعوارضی نظیر درد در اندامهی فوقانی و باقیمانده اندام تحتانی تادونیتها وانحرافات ستون فقرات مورد ارزیابی قرار گرفت. بررسی های ما نشان داد که که درد زانو (چپ8.1% و راست7.5%)، شایع ترین علت درد مفصلی در اندام های تحتانی و درد شانه (9% راست و9.6% چپ)، شایع ترین علت درد مفصلی در اندام های فوقانی جانبازان دو پا قطع می باشد و بیشتر جانبازان (5/52 درصد) درد مهره های لومبوساکرال دارند شایع ترین تاندونیت ها در اندام های فوقانی به ترتیب تاندونیت عضله بای سپس (راست4.8% و چپ4.2%) و تاندونیت خارجی آرنج (راست3.3% و چپ3.3%) و بورسیت ایسکیال (3% راست و3.3% چپ)، شایع ترین بورسیت اندام تحتانی در جانبازان دوپا قطع می باشد بحث : اطلاعات مربوط به شیوع عوارض، توانایی پیشگیری را افزایش می دهد و کارآیی و استقلال را بالا می برد همچنین با اطلاع دقیق از این عوارض عوامل ارتوپدی فنی با دید بهتر و علمی تر به نقایص کارخود پی برده و تلاش خود را جهت ارتقای فنی و عملکردی محصولاتشان افزایش می دهند.