تاثیر برخی تنظیم کننده های رشد، منبع کربن و اسیدهای آمینه بر جنین های رویشی حاصل از کشت سوسپانسیون گیاه یونجه (Medicago sativa L)

یونجه (Medicago sativa L.) یکی از مهمترین گیاهان علوفه ای جهان است که نقش بسیار مهمی در تامین علوفه، تثبیت نیتروژن و کاهش فرسایش خاک دارد. این گیاه خودناسازگار و دگرگشن است و بدین ترتیب نگهداری و تکثیر ژنوتیپ های مطلوب آن دشوار بوده و تولید بذر مرغوب و یکدست در این گیاه با مشکلات زیادی مواجه است. یکی از تکنیک هایی که در حل این مشکل می تواند کاربرد فراوانی داشته باشد، جنین زایی رویشی می باشد. بنابراین شناسایی عوامل موثر بر جنین زایی رویشی از اهمیت خاصی برخوردار است. این آزمایش به منظور ارزیابی اثر دو تنظیم کننده رشد 2،4-D (5/0 و 1 میلی گرم در لیتر) و کینتین (0 و 1 میلی گرم در لیتر)، نوع منبع کربن (ساکارز و مالتوز) و اسید آمینه های گلوتامین و سرین بر روی جنین رویشی یونجه در کشت سوسپانسیون سلولی جنین زای یونجه با استفاده از 4 ریزنمونه (هیپوکوتیل، کوتیلیدون، دمبرگ و برگ) به اجرا درآمد. در بین تیمارهای مورد بررسی تفاوت معنی داری از نظر صفات اندازه گیری شده مشاهده گردید. بین غلظت 2،4-D مورد استفاده در کشت سوسپانسیون و تعداد جنین شمارش شده در مرحله بلوغ، رابطه مستقیمی وجود داشت، به نحوی که افزایش 2،4-D سبب کاهش تعداد جنین رویشی گردید. وجود کینتین در محیط باعث افزایش معنی داری در جنین زایی رویشی شد. علی رغم اثر معنی دار اسیدهای آمینه گلوتامین و سرین بر روی نمو جنین، استفاده از این اسید های آمینه در محیط کشت سوسپانسیون سبب کاهش معنی دار جنین زایی رویشی در کشت مایع گردید. وجود مالتوز در محیط مایع بیش از هر فاکتور دیگری سبب بلوغ جنین های رویشی و افزایش تعداد جنین در کشت سوسپانسیون شد. در بین 4 نوع ریزنمونه مورد بررسی نیز از نظر قابلیت جنین زایی رویشی تفاوت معنی داری وجود داشت. بیشترین و کمترین تعداد جنین به ترتیب متعلق به ریزنمونه های هیپوکوتیل و دمبرگ بودند.