مقایسه تاثیر ویبریشن و امواج ماوراء صوت توام با تمرینات کششی بر بهبود عملکرد ورزشکاران دارای نقاط ماشه ای عضلات پشت گردن

درمان های فیزیکی و تمرینات مختلف جهت درمان نقاط ماشه ای توصیه شده اند ولی مطالعه در زمینه تاثیر ویبریشن در نقاط ماشه ای عضلات پشت گردن و همچنین مقایسه آن با تمرینات کششی و اولتراسوند با در نظر گرفتن غیر تهاجمی بودن آن ها اندک است، لذا این مطالعه با هدف مقایسه اثرات درمانی ویبریشن و اولتراسوند توام با تمرین کششی بر نقاط ماشه ای عضلات پشت گردن ورزشکاران انجام شد.
در این مطالعه کارآزمایی بالینی، 30 ورزشکار با نقاط ماشه ای عضلات پشت گردن از طریق نمونه گیری در دسترس انتخاب شده و بصورت تصادفی در دو گروه ویبریشن (15نفر) و اولتراسوند توام با تمرین کششی (15 نفر) قرار گرفتند. میزان ناتوانی گردن، درد گردن، درد و ناتوانی شانه قبل و بعد از درمان اندازه گیری شد. برنامه درمان برای هر دو گروه شامل 10 جلسه هفته ای 3 جلسه و هر جلسه حدود 30 دقیقه بود. داده ها با استفاده از آزمون هایt مستقل، من ویتنی، t زوجی، ویلکاکسون و آنالیز واریانس یکطرفه تجزیه و تحلیل شد.
شاخص ناتوانی گردن در گروه ویبریشن از 35/5±33/25 به1/4±93/13 و در گروه اولتراسوند با تمرین از 63/4±20/25 به 36/4±80/13 کاهش یافت (001/0>P). شاخص درد گردن در گروه ویبریشن از 91/3±15 به 70/3±47/6 و در گروه اولتراسوند با تمرین از 56/4±47/13 به 19/4±53/5 کاهش یافت (001/0>P). شاخص درد و ناتوانی شانه در گروه ویبریشن از 53/30±08/69 به 36/22±83/24 و در گروه اولتراسوند با تمرین از 61/23±69/64 به 42/11±27/17 کاهش یافت (001/0>P). اختلافی بین دو گروه از نظر بهبود عملکرد و کاهش میانگین درد و ناتوانی گردن و شانه وجود نداشت.
نتایج تحقیق ما نشان داد که تاثیر ویبریشن و اولتراسوند توام با تمرین کششی بر بهبود عملکرد در ورزشکاران دارای نقاط ماشه ای در عضلات پشت گردن برابر و یکسان است.