طرح واره های ناسازگار اولیه و ابعاد طرح واره تجاوزگران جنسی

پژوهش حاضر با هدف بررسی وضعیت طرح واره های ناسازگار اولیه و ابعاد طرح واره در یک نمونه تجاوز گر جنسی انجام شده است.
آزمودنی های این پژوهش در دو گروه 34 نفری (یک گروه تجاوز گر جنسی و یک گروه افراد عادی) بررسی شدند. نمونه تجاوزگران جنسی به روش نمونه گیری تصادفی ساده از میان افرادی که به جرم تجاوز به عنف در زندان مرکزی شهر مشهد به سر می بردند انتخاب شدند. افراد عادی که به کمک شاخص GSI در آزمون SCL-90-R مشخص شده بودند از نظر چهار متغیر سن، وضعیت تاهل، وضعیت اشتغال و میزان تحصیلات با گروه اول همتا شدند. داده های این پژوهش به کمک پرسش نامه طرح واره های ناسازگار اولیه یانگ (فرم کوتاه) گرد آوری و با بهره گیری از آزمون t استیودنت برای گروه های همبسته تحلیل شدند. هم چنین آزمون SCL-90-R با هدف سرند گروه عادی به کار برده شد.
میانگین نمرات طرح واره های ناسازگار اولیه و ابعاد طرح واره گروه تجاوزگران جنسی به طور معنی داری از میانگین نمرات افراد عادی در این مؤلفه ها بیشتر بود (05/0p<). این اختلاف بیش از همه در طرح واره های آسیب پذیری نسبت به زیان یا بیماری، فرمانبرداری، نقص/ شرم و وابستگی/ بی کفایتی، استحقاق/ بزرگ منشی و ابعاد طرح واره بریدگی/ طرد و خودگردانی و عملکرد مختل، دیده شد. هم چنین در طرح واره ناسازگار اولیه ازخودگذشتگی، تفاوت معنی داری بین دو گروه دیده نشد (05/0p<).
پررنگ تربودن طرح واره های ناسازگار اولیه به ویژه در دو حوزه بریدگی/ طرد و خودگردانی/ عملکرد مختل می تواند در گرایش افراد به سوی ارتکاب رفتارهای تجاوزگرانه جنسی نقش داشته باشد.