تاثیر تدریس به روش نقشه ی مفهومی بر میزان یادگیری و یادداری یک درس در دانشجویان پرستاری

یادگیری مسائل اساسی در ارائه ی مراقبت های پرستاری، نیازمند استراتژی های جدید آموزشی است. تدوین نقشه مفهومی به عنوان یک استراتژی، تسهیل کننده ی تفکر، آموزش، یادگیری و ارزشیابی است. این پژوهش با هدف مقایسه ی میزان یادگیری و ارائه ی طرح ذهنی در دو گروه مورد و شاهد و استفاده از نتایج آن در ارتقای آموزش تئوری، طراحی شد؛ تا در نهایت با فارغ التحصیل شدن دانشجویان خلاق، امر مراقبت از بیمار ارتقا یابد. بررسی با استفاده از روش نیمه تجربی و انجام پیش و پس آزمون انجام شد. دانشجویان کارشناسی پرستاری در دانشکده پرستاری و مامایی شهید بهشتی رشت، به عنوان گروه تجربی و دانشجویان در نیمسال بعدی به عنوان گروه کنترل انتخاب شدند. موضوع مورد آموزش 4 جلسه درس آب و الکترولیت بود که به دانشجویان در یک ترم به روش نقشه مفهومی و در گروه کنترل به روش سنتی آموزش داده شد. پیش و پس آزمون با استفاده پرسشنامه بر اساس موضوع تدریس انجام شد. داده ها توسط آزمون های آماری chi-square،paired t-test.، independent t-test مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. سطح معنی داری، 05/0 در نظر گرفته شد.
نتایج این پژوهش نشان داد که روش آموزشی نقشه مفهومی توانسته است به صورت معنی داری نمرات پس آزمون در گروه مورد (7/4±41/12) را درمقایسه با گروه شاهد (06/5±64/9) ارتقا دهد (05/0>P). نمرات آزمون یادداری نیز در دوگروه مورد (85/4±72/11) و در گروه کنترل (24/5±33/9) تفاوت معنی داری را نشان داد (05/0>P).
نتایج این پژوهش مؤید تاثیر روش نقشه مفهومی بر یادگیری دانشجویان پرستاری است بنابراین توصیه می شود زمانی که نیاز به یادگیری عمیق مطالب درسی وجود دارد از این روش آموزشی استفاده شود.