اثر مصرف خوراکی علف چشمه بر میزان گلوکز و چربی های سرم و بازسازی سلول های بتا موش صحرایی دیابتی

کاهش دادن سطح گلوکز و لیپیدهای سرم در بیماران دیابتی با استفاده از گیاهان دارویی از اهمیت زیادی برخوردار می باشد. در بررسی حاضر، اثر مصرف خوراکی علف چشمه بر میزان گلوکز و لیپیدهای سرم و مورفولوژی جزایر لانگرهانس در موش های صحرایی دیابتی مورد بررسی قرار گرفت.
در این مطالعه از نوع تجربی موش های صحرایی نر (36=n) به طور تصادفی به چهار گروه کنترل، کنترل تحت درمان با گیاه، دیابتی، و دیابتی تحت درمان با گیاه تقسیم بندی شدند. دو گروه تحت تیمار نیز از غذای موش حاوی 25/6% گیاه به مدت 6 هفته بدون محدودیت استفاده نمودند. برای دیابتی نمودن موش ها از استرپتوزوتوسین به فرم تک دوز و داخل صفاقی به میزان 60 میلی گرم بر کیلوگرم وزن حیوان استفاده گردید. میزان گلوکز، تری گلیسیرید، کلسترول تام، کلسترول LDL و HDL سرم قبل از بررسی و در هفته های 3 و 6 پس از بررسی تعیین گردید. همچنین، وضعیت سلولی جزایر لانگرهانس در چهار گروه با استفاده از روش رنگ آمیزی گومری مورد بررسی قرار گرفت. برای آنالیز آماری داده ها نیز از آزمون های آنووا با اندازه گیری مکرر و آنووا یک طرفه در برنامه سیگما استات استفاده گردید.
در گروه دیابتی تحت درمان با گیاه، میزان گلوکز سرم به طور معنی دار در هفته های 3 و 6 کمتر از گروه دیابتی درمان نشده بود (01/0p<). به علاوه سطح کلسترول توتال، کلسترول HDL و LDL سرم در گروه دیابتی تحت تیمار در همین هفته ها تغییر معنی دار در مقایسه با گروه دیابتی درمان نشده نشان نداد. از طرف دیگر، درمان موش های دیابتی با گیاه کاهش معنی دار میزان تری گلیسیرید سرم در مقایسه با گروه دیابتی درمان نشده را ایجاد نمود (05/0p<). از نظر بافت شناسی نیز در موش های دیابتی کاهش بارز سلول های بتا در هر جزیره مشاهده شد و تیمار با گیاه نیز تغییر معنی دار در گروه دیابتی ایجاد ننمود.
مصرف خوراکی علف چشمه در مدل تجربی دیابت قندی دارای اثر هیپوگلیسمیک بوده و موجب تغییر سودمند فقط در مورد تری گلیسیرید سرم می گردد.