ویژگی های جمعیتی مهاجران خارجی در ایران در سرشماری 1385

پایه و اساس مدیریت و سیاست‫گذاری‫ مهاجرتی، به ویژه مهاجرت بین‫المللی، شناخت علمی پدیده ی مهاجرت و ویژگی های مهاجران می‫باشد. چنین دانش و شناختی در کشورهای درحال توسعه از جمله ایران، علی رغم وجود اشکالاتی نظیر کم‫شماری، عمدتا از طریق سرشماری های جمعیتی حاصل می‫شود. با این حال، علی رغم تاریخچه ی طولانی و حجم بالای حرکات مهاجرتی و پناهندگی از کشورهای همسایه به ایران و پیامدهای آن برای جوامع مبدا، مقصد و حتی خود مهاجران، تا کنون ویژگی های جمعیت‫شناختی مهاجران خارجی بر اساس داده های سرشماری ارائه و تحلیل نشده است. بر این اساس، این مقاله به بررسی یکی از ابعاد وضعیت مهاجران خارجی در ایران یعنی مشخصه های جمعیت‫شناختی بر مبنای تحلیل داده های خام سرشماری 1385 می‫پردازد.
یافته های تحقیق بیانگر آن است که نسبت‫های جنسی بالا، سطح باروری بالاتر از جمعیت بومی، ساختار سنی جوان، جمعیت درحال افزایش نسل دوم مهاجران، تمرکز جغرافیایی و... از ابعاد و ویژگی های مهم جمعیت‫شناختی مهاجران خارجی می‫باشد. البته، علی رغم این وضعیت کلی که بسیار متاثر از مشخصه های مهاجران افغان در ایران می‫باشد، گروه های مختلف مهاجر خارجی در ایران از بافت و ترکیب جمعیت‫شناختی متفاوتی برخوردارند. همچنین نتایج بررسی نشان می‫دهد گرچه مهاجران دارای مشخصه های جمعیتی متفاوت‫تری از جمعیت بومی هستند، ولی تعداد آن ها به اندازه‫ی کافی بزرگ نیست تا اثر قابل ملاحظه‫ای بر ساختار سنی و سایر ابعاد جمعیت‫شناختی جمعیت ایران داشته باشد.