مقایسه ی اثربخشی درمان شناختی - رفتاری گروهی و مواجهه درمانی در اختلال اضطراب اجتماعی

هدف از این پژوهش مقایسه اثربخشی درمان شناختی- رفتاری گروهی و مواجهه درمانی در کاهش شدت علایم اختلال اضطراب اجتماعی و بررسی تاثیر این دو روش درمانی در کاهش میزان اضطراب کلی و افسردگی همراه این اختلال می باشد. در قالب یک طرح تجربی پیش-آزمون -پس آزمون با گروه کنترل، آزمودنی های پژوهش شامل 24 نفر دانشجوی دوره ی کارشناسی رشته های مختلف دانشکده ی بهداشت دانشگاه علوم پزشکی ایران بودند که تشخیص اختلال اضطراب اجتماعی داشتند و ابتدا به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و سپس به روش تصادفی به سه گروه 8 نفری (درمان شناختی- رفتاری گروهی، مواجهه درمانی، و گروه کنترل لیست انتظار) اختصاص داده شدند. درمان شناختی- رفتاری گروهی و مواجهه درمانی به مدت 12 جلسه و مطابق کتابچه ی راهنمای استاندارد برای آزمودنی ها اجرا شد و گروه لیست انتظار هیچ نوع درمان دریافت نکردند. داده های پژوهش با استفاده از پرسشنامه فوبی اجتماعی (SPIN)، پرسشنامه اضطراب بک (BAI)، و پرسشنامه افسردگی بک- نسخه 2 (BDI-II) جمع آوری شدند و برای تحلیل داده ها از فراوانی، درصد، میانگین و انحراف معیار و تحلیل کوواریانس استفاده شد. نتایج نشان داد که درمان شناختی- رفتاری گروهی از لحاظ اثر بخشی بر کاهش شدت اختلال اضطراب اجتماعی تفاوت معنی داری با مواجهه درمانی ندارد (0/84=P). همچنین نتایج نشان داد درمان شناختی- رفتاری گروهی و مواجهه درمانی، هر دو در مقایسه با گروه کنترل لیست انتظار به طور معنی داری منجر به کاهش میزان اضطراب کلی در اختلال اضطراب اجتماعی می شوند (0/002=P). معلوم شد این دو روش درمانی میزان افسردگی افراد مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی را در مقایسه با گروه کنترل لیست انتظار کاهش می دهند (به ترتیب 0/001=P و 0/013=P)، اما در مقایسه با همدیگر تفاوت معنی داری ندارند (0/84=P). درمان شناختی- رفتاری گروهی و مواجهه درمانی از لحاظ اثربخشی کلی در اختلال اضطراب اجتماعی تفاوت معنی داری با هم ندارند، و در اثر این دو درمان از میزان اضطراب و افسردگی افراد مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی کاسته می شود.