بررسی عوامل مؤثر بر نتیجه درمان جراحی در بیماران مبتلا به دیسکوپاتی و یا تنگی کانال نخاع در بیماران دیابتی و غیر دیابتی

هدف از این مطالعه، بررسی عوامل مؤثر بر نتیجه درمان جراحی در بیماران مبتلا به دیسکوپاتی و یا تنگی کانال نخاع در بیماران دیابتی و غیر دیابتی مراجعه کننده به بیمارستان سینا از ابتدای تیر ماه 85 تا انتهای آذر ماه 88 می باشد.
تمامی بیمارانی که از ابتدای تیر ماه 85 تا انتهای آذر ماه 88 جهت عمل دیسکتومی کمری و دکمپرسیون تنگی کانال نخاع، به بیمارستان سینا مراجعه کرده بودند، وارد این مطالعه شدند. بیماران به دو گروه دیابتی و غیر دیابتی تقسیم شدند. مشخصات و متغیرهای مختلف هر بیمار در پرسشنامه از پیش تایید شده درج گردید. جراحی بر اساس یافته های بالینی، رادیولوژیک و ترجیح جراح مسئول انجام گردید. هر بیمار در فواصل 1 و 6 و 12 ماه و سپس سالانه پیگیری می گردید. متغیرهای مختلف و لازم برای بررسی نتیجه درمان مطابق استانداردهای Owestry Low Back Pain Disability Questionnaire and Basic Activity Daily Living (BADL) بررسی شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS13 انجام شد.
تعداد 152 مرد (شامل 27 دیابتی و 125 غیردیابتی) و 137 زن (شامل 36 دیابتی و 101 غیردیابتی) بین سن های 15 تا 80 سال در این مطالعه قرار گرفتند که میانگین سن آن ها 12 ±52 سال بود. به طور کلی بیماران دیابتی مدت طولانی تری با علائم و نشانه های بیماری درگیر بودند، متوسط درجه Owestry در گروه دیابتی 2/63 و در غیر دیابتی ها 20 بود. مسافت پیموده شده و بی اختیاری در بیماران و فعالیت های اولیه ی زندگی روزمره بیماران در دو گروه بررسی شد که تفاوت معناداری از نظر آماری نشان نداد. هر چند که بعد از جراحی تمامی این شاخص ها در هر دو گروه رو به بهبود گذاشتند، ولی در دو نفر از بیماران دیابتی و 18 نفر از بیماران غیردیابتی تخفیف درد پس از عمل به وجود نیامد که البته از نظر آماری معنادار نبود (111/0 P=). در گروه بیماران دیابتی یک نفر فوت شد و یک نفر مورد عمل مجدد قرار گرفت. در گروه بیماران غیردیابتی نیز 2 نفر فوت شدند و 3 نفر مورد عمل مجدد قرار گرفتند.
گرچه با توجه به شیوع همزمان فتق دیسک کمری و تنگی کانال نخاع امکان ارتباط علائم به دیسک یا تنگی نخاع به صورت خالص وجود نداشت، اما در مجموع اینطور به نظر می رسد که الف) بیماری تنگی کانال نخاعی در بیماران دیابتی در مرحله پیشرفته تری ظاهر می شود و ب) نتایج طولانی مدت جراحی این بیماران نسبت به بیماران غیر دیابتی ضعیف تر می باشد و ج) اختلاف بین دو گروه از نظر آماری در سری ما معنی دار نبوده است.