نتایج یک روش کنترل پروگزیمال آئورت در بیمار مبتلا به آنوریسم آئورت شکمی پاره شده در بیمارستان شهدای تجریش

آنوریسم آئورت شکمی یک بیماری عروقی خطرناک می باشد که در صورت عدم درمان مناسب نتایج فاجعه باری به دنبال خواهد داشت. پیامد و بقای بیمار پس از جراحی ترمیم آنوریسم آئورت پاره شده به کنترل سریع و مطمئن بخش پروگزیمال آئورت بستگی دارد. این مطالعه طراحی شده است تا نتایج استفاده از کاتتر فولی شماره fr 24-20 را به عنوان کنترل کننده خونریزی در بخش پروگزیمال و بالاتر از شریان رنال، در بیماران دچار آنوریسم آئورت پاره شده مورد بررسی قرار دهد.
مطالعه اخیر مطالعه ای توصیفی به صورت گزارش مجموعه موردی (Case-Series) در جهت ارائه نتایج روش کنترل اولیه پروگزیمال آئورت بصورت اندولومینال می باشد. در این روش با استفاده از قرار دادن سوند فولی شماره fr 24-20 (برحسب اندازه قطر ائورت) از طریق ساک آنوریسم در محل بالای شریان های رنال کنترل اولیه گرفته می شود. سپس تبدیل آن به روش کنترل مطمئن از ناحیه گردن آنوریسم با استفاده از کلامپ ساتنسکی انجام می شود. بروز عوارض حین و بعد از عمل و میزان مرگ و میر آن با روش های دیگر در مطالعات قبلی مقایسه شده است. برای گزارش متغیرهای کمی از میانگین، انحراف معیار و دامنه و برای متغیرهای کیفی از فراوانی و نسبت استفاده شده است.
این مطالعه بر روی 57 مورد آنوریسم آئورت شکمی پاره شده ای که طی سال های 1375 الی 1386 در بیمارستان شهدای تجریش تحت عمل جراحی قرار گرفتند، انجام گرفت. از 57 مورد بیمار مبتلا به RAAA که به اورژانس رسیدند، 22 مورد (5/38%) در اورژانس فوت کردند. میزان مرگ و میر در افرادی که تحت عمل جراحی قرار گرفتند، 26 مورد از 35 مورد بود که 7/68% آنها در 24 ساعت اول فوت کردند. نوع و میزان عوارض بعد از عمل عبارت بود از دیالیز 8 مورد (9/22%)، ایسکمی گوارشی 3 مورد (6/8%)، سکته قلبی 2 مورد (7/5%)، سکته مغزی 1 مورد (9/2%)، ترومبوز ورید عمقی 1 مورد (9/2%) بود.
استفاده از سوند فولی برای کنترل قسمت پروگزیمال آئورت با مورتالیتی و موربیدیتی کمتری همراه است و استفاده از این روش جدید می تواند بهبود نتایج را به دنبال داشته باشد.