تاثیر تمرینات ورزشی منظم و مستمر بر فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان اریتروسیتی و استرس اکسیداتیو در بازیکنان جوان فوتبال

فعالیت های بدنی شدید سبب تولید استرس اکسیداتیو می شود. در سلول های بدن بر علیه گونه های اکسیژن فعال شده(Reactive Oxygen Species-ROS) و رادیکال های اکسیژن تولید شده، سیستم های دفاع آنزیمی و غیر آنزیمی وجود دارد. با توجه به افزایش مصرف اکسیژن در تمرینات هوازی در مقایسه با تمرینات بی هوازی به میزان 10 الی200 برابر بیشتر از زمان استراحت، متابولیسم سلولی افزایش می یابد؛ و تولید استرس اکسیداتیو نیز افزایش می یابد. به دنبال فعالیت های ورزشی وافزایش استرس اکسیداتیو،آیا فعالیت سیتم های دفاع سلولی نیز افزایش می یابد؟ هدف از این تحقیق، بررسی اثرات 8 هفته تمرینات منظم و مستمر بر میزان فعالیت آنتی اکسیدان تام(Total Antioxidant-TAC)، سوپر اکسید دیسموتاز(Super Oxide Dismutase-SOD)، گلوتاتیون پر اکسیداز(Glutathione Peroxidase-GSH-px) اریتروسیتی و مقادیر مالون دی آلدئید(Malone Dialdehyde-MDA) شاخص پراکسیداسیون غشاء لیپیدی اریتروسیت ها در بازیکنان جوان فوتبال بوده است.
این مطالعه نیمه تجربی از نوع مداخله ای بوده و 32 مرد جوان سالم 14 الی 17 ساله که فعالیت بدنی برنامه ریزی شده ای نداشتند، انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. گروه تجربی طبق برنامه هشت هفته تمرین کردند. نمونه های خونی جهت تعیین مقادیر TAC، SOD، GSH-px و MDA ناشتا در دو مرحله گرفته شد. جهت آنالیز داده ها از آزمون آماری t ویژه گروه های همبسته استفاده شد. کلیه محاسبات آماری از طریق نرم افزار SPSS V.15 انجام شد و اشکال نیز با استفاده از نرم افزار EXCEL ترسیم گشت.
در پایان تمرینات در گروه تجربی، توان هوازی و بی هوازی (000/0(p<، MDA، SOD پس از هشت هفته تمرین افزایش معنی دار به ترتیب (000/0(p< و (00/0 (p<یافت؛ درحالی که TAC پس از هشت هفته تمرین کاهش معنی دار (05/0p<) و GSH-px افزایش غیر معنی داری یافت.
تمرینات ورزشی سبب افزایش استرس اکسیداتیو شده و همزمان با آن فعالیت آنتی اکسیدان سوپر اکسید دیسموتاز اریتروسیتی نیز افزایش یافته که کاهش میزان پر اکسیداسیون لیپیدی غشاء اریتروسیت ها را به دنبال دارد. احتمالا تمرینات ورزشی، افراد را در مقابل استرس اکسیداتیو ها مقاوم تر ساخته و زندگی سالمی را تامین می کند.