اثر مصرف مورفین خوراکی بر تکوین سلول های اپاندیمی شبکه کروئیدی دستگاه عصبی مرکزی جنین موش آزمایشگاهی نژاد ویستار

مطالعات قبلی نشان داده است که مصرف مورفین در طی بارداری می تواند موجب تاخیر در نمو جفت و جنین و در نتیجه ایجاد نقایص جنینی گردد. این پژوهش به بررسی اثر مصرف مورفین توسط مادر باردار بر تکوین سلول های اپاندیمی شبکه کروئید دستگاه عصبی مرکزی در موش های بزرگ آزمایشگاهی نژاد ویستار پرداخته است.
در این تحقیق از موش های بزرگ آزمایشگاهی نژاد ویستار با محدوده وزنی 170-200 گرم استفاده شد. گروه های آزمایش پس از بارداری، مورفین را با دوز mg/ml 05/0 در آب آشامیدنی دریافت نمودند. گروه کنترل آب آشامیدنی دریافت می کردند. در روز14و17 بارداری موش های باردار با کلروفرم کشته شده و جنین ها به همراه رحم طی عمل جراحی از بدن حیوان خارج و به منظور فیکس شدن به مدت سی روز در محلول فرم آلدئید 10 درصد قرار گرفتند. سپس جنین های فیکس شده مراحل پردازش بافتی را طی کرده و پس از برش گیری و رنگ آمیزی با روش هماتوکسیلین-ائوزین از نظر تکوین سلول های اپاندیمی شبکه کروئید دستگاه عصبی مرکزی جنین مورد بررسی میکروسکوپی قرار گرفتند. برای تعیین تفاوت آماری در دوگروه از نرم افزار موتیک استفاده شد.
نتایج نشان داد سطح شبکه کروئید و همچنین تعداد سلول های اپاندیما در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل افزایش معنی دار نشان داد(05/0p<).
در مجموع، مصرف مورفین خوراکی می تواند از تکوین و عملکرد طبیعی سلول های شبکه کروئید جلوگیری کند. این آسیب ممکن است منشاء نقص عملکرد و تکوین سلول های شبکه کروئید در نوزادانی باشد که از مادران معتاد به دنیا آمده اند.