بررسی دقت معاینه ی فیزیکی در آسیب های ناشی از بریدگی با شیشه در ناحیه ساعد و مچ دست

آسیب های نافذ به ساعد و مچ دست یکی از آسیب های شایع در بالغین و کودکان می باشد که می تواند باعث عوارض و ناتوانی های بارزی گردد. این مطالعه به بررسی صحت ارزیابی قبل از عمل جراحی در این نوع آسیب ها پرداخت.
در این مطالعه ی آینده نگر از بین بیمارانی که به بیمارستان کاشانی اصفهان از مرداد ماه 1385 لغایت اسفند ماه 1387 مراجعه کرده بودند، 150 نفر با ترومای نافذ ناشی از اجسام برنده ی شیشه ای به ساعد و مچ دست، وارد مطالعه شدند. در این بیماران، ابتدا یک معاینه ی بالینی دقیق و بررسی عناصر آسیب دیده ی زخم بدون وسعت بخشیدن به سایز زخم توسط یک متخصص ارتوپدی انجام گرفت و سپس ارزیابی دقیق زخم در اتاق عمل توسط همان شخص انجام شد. اطلاعات جمع آوری شده ی قبل و بعد از عمل جراحی با هم مقایسه گردید.
با وجود صحت کافی ارزیابی قبل از عمل جراحی در مورد آسیب های نافذ ساعد و مچ دست در سطح دورسال، ارزیابی قبل از عمل جراحی در مورد آسیب های وارد شده به تاندون ها، اعصاب و شریان ها در سطح ولار از صحت کمتری برخوردار بود. بیشترین عناصری که در سطح ولار آسیب دیده بودند، تاندون های فلکسور سطحی (60 درصد موارد)، عصب مدین (18 درصد موارد)، فلکسور کارپی اولناریس (16 درصد موارد) و بیشترین عناصر آسیب دیده در سطح دورسال ساعد، تاندون های اکستانسور بودند.
به نظر می رسد که ارزیابی قبل از عمل جراحی، حتی اگر به شکل دقیق انجام گیرد، وسعت ضایعه در آسیب های نافذ ناشی از اجسام برنده ی شیشه ای در سطح ولار را کمتر تخمین می زند؛ بنابراین در این نوع آسیب ها (حتی در موارد معاینه ی فیزیکی طبیعی)، ارزیابی دقیق و اقدامات جراحی باید مد نظر باشد.