شیوع سرمی آنتی بادی های IgGو IgM ضد توکسوپلاسما در زنان باردار مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهرستان خرم آباد

توکسوپلاسموز یکی از شایع ترین عفونتهای انگلی انسان بوده که در زنان باردار می تواند سقط یا ضایعات جنینی جبران ناپذیری ایجاد نماید. هدف این مطالعه تعیین سرواپیدمیولوژی عفونت توکسوپلاسموز در زنان باردار شهری و روستایی مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهرستان خرم آباد در سالهای 86-1385 می باشد.
این مطالعه از نوع توصیفی مقطعی می باشد که در آن جمعا 390 نفر افراد تحت مطالعه (شامل 250 نفر از زنان باردار شهری و 140 نفر از زنان باردار روستایی) مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهرستان خرم آباد، به روش خوشه ای- تصادفی دو مرحله ای انتخاب و جهت یافتن آنتی بادی های اختصاصی ضد توکسوپلاسما در نمونه خون آنها از کیت های IgG-ELISA و IgM-ELISA استفاده گردید. سپس نتایج حاصل با استفاده از آزمونهای ناپارامتری و آنالیزواریانس مورد واکاوی آماری قرار گرفتند.
در این مطالعه شیوع سرمی توکسوپلاسموز در جامعه شهری 8/30% و در جامعه روستایی 4/31% برآورد گردید. از این عده، 6/23% و 2/7% زنان شهری و 5/23% و 9/7% زنان روستایی به ترتیب مبتلا به عفونتهای مزمن و حاد (یا تحت حاد) توکسوپلاسموز بودند. بین سطح عیارIgG و سن افراد (P<0.001) و همچنین بین سطح عیار هر دو آنتی بادی و سطح تحصیلات افراد رابطه آماری معنی دار مشاهده گردید (P<0.01)، اما بین عیار مثبت آنتی بادی و سایر متغیرها ارتباط معنی داری دیده نشدنتیجه نهایی: نتایج حاصل از این بررسی نشان می دهد که افزایش سطح تحصیلات و ارتقاء آگاهی های بهداشتی مردم می تواند باعث کاهش میزان ابتلا به توکسوپلاسموز گردد. از طرفی با توجه به اینکه 69% زنان باردار منطقه فاقد مصونیت لازم در برابر این بیماری هستند، لذا اتخاذ اقدامات موثر پیشگیرانه و کنترلی در این منطقه کاملا ضرورت دارد.