اثرات مرکزی زایلازین و یوهمبین بر حساسیت به درد طی مراحل مختلف سیکل استروس در موش صحرایی

هورمون های جنسی به نظر می رسد که حساسیت به درد را تعدیل می کنند. از طرفی نقش گیرنده های آلفا دو آدرنرژیک بر حساسیت به درد توسط تست فرمالین بررسی شده است. بنابراین هدف مطالعه حاضر بررسی اثر تزریق داخل بطن مغزی زایلازین و یوهمبین بر حساسیت به درد در مراحل مختلف سیکل استروس در آزمون فرمالین در موش صحرایی می باشد. آزمون فرمالین بوسیله تزریق زیر جلدی50 میکرو لیتر فرمالین 5/2 درصد در پای عقبی انجام گرفت. حیوانات به چهار دسته تقسیم شدند: 1– گروه کنترل حیوانات دست نخورده)، 2– گروه شاهد (2 میکرو لیتر مایع مغزی نخاعی مصنوعی را به صورت داخل بطن مغزی دریافت کردند)، 3– گروه تزریق آگونیست 2 میکرو لیتر زایلازین در دوز های 5 و 10 میکرو گرم به ازای یک موش صحرایی دریافت کردند) و 4– گروه تزریق آنتاگونیست (2 میکرو لیتر یوهمبین در دوز های 5 و 10 میکرو گرم به ازای یک موش صحرایی دریافت کردند.) داده ها به وسیله آنالیز واریانس دوطرفه مکرر و آزمون تشخیصی توکی مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. سطح معنی داری)05/0 (p< بود. داده ها نشان داد که زایلازین بطور معنی داری(05/0p< (حساسیت به درد را در تمام مراحل مختلف سیکل استروس کاهش داد، اما این اثر بی دردی در مرحله استروس سیکل استروس ماکزیمم و در مرحله مت استروس مینیمم بود. یوهمبین در تمام مراحل مختلف سیکل استروس باعث افزایش معنی داری (05/0(p< در حساسیت به درد شد. اثر پر دردی یوهمبین در مرحله مت استروس سیکل استروس ماکزیمم و در مرحله پرو استروس سیکل استروس مینیمم بود. نتایج این تحقیق حاکی از آن است که تداخل سیستم آلفا دو ادرنرژیک با استروئیدهای جنسی داخلی در اصلاح حساسیت به درد اهمیت دارد.