مقایسه ی اثر استفاده از دهان شویه ی کلرهگزیدین در زمان های گوناگون بر میزان پلاک میکروبی

بیان مساله: در بررسی های گذشته تداخل احتمالی میان دهانشویه ی کلرهگزیدین و سدیم لوریل سولفات موجود در خمیر دندان گزارش شده و روش های گوناگون استفاده از دهان شویه ی کلرهگزیدین پیشنهاد گردیده است.
این پژوهش، با هدف بررسی اثر فاصله های زمانی گوناگون در استفاده از دهان شویه ی کلرهگزیدین و مسواک زدن بر میزان مهار پلاک میکروبی به انجام رسید.
مواد و طراحی بررسی به صورت یک سوکور (Single Blind)، تصادفی و متقاطع (Cross Over) بود و از یک الگوی چهار روزه ی تجمع پلاک برای مقایسه ی چهار برنامه ی گوناگون بهداشت دهانی با دوره ی بین درمانی 7 روزه جهت از میان بردن اثرات رژیم بهداشتی قبلی استفاده شد. چهل داوطلب سالم مورد بررسی قرار گرفتند. در آغاز هر دوره، بیماران تحت یک پروفیلاکسی کامل دندانی قرار گرفته و سپس به گونه ی تصادفی یکی از برنامه های بهداشتی شامل کاربرد دهانشویه ی کلرهگزیدین پیش از مسواک زدن (برنامه ی A)، بی درنگ پس از مسواک زدن (برنامه ی B)؛ 30 دقیقه پس از مسواک زدن (برنامه ی (C و مسواک زدن به تنهایی (برنامه ی D) با خمیر دندان دارای سدیم لوریل سولفات (SLS) را استفاده نمودند. در پایان هر دوره، نمایه ی پلاک بیماران توسط معیار تورسکی (Turesky) ارزیابی گردید. تفاوت میان برنامه های بالا توسط آزمون مانوا Multivariate repeated measure analyze of variance (MANOVA) داوری آماری شد.
میانگین میزان پلاک میکروبی برای برنامه های A، B، C و D به ترتیب 90/0، 87/0، 83/0 و 96/0 بود. هیچ تفاوت معنادار در تجمع پلاک میان این چهار روش وجود نداشت.
اثر ضد پلاک دهانشویه ی کلرهگزیدین 2/0 درصد در استفاده از پیش، بی درنگ و 30 دقیقه پس از مسواک زدن با خمیر دندان دارای SLS کاهش نمی یابد و هیچ تفاوت معنادار میان روش های بالا دیده نشد.