مقایسه دقت توموگرافی سه بعدی با اشعه مخروطی با توموگرافی کامپیوتری مرسوم در تشخیص بیماری های سینوس پارانازال

مشکلات مربوط به سینوس های پارانازال جزء بیماری های شایع محسوب می شوند. اغلب اوقات تظاهرات علایم کلینیکی تشخیص درگیری سینوس را مشکل می کنند. بنابراین رادیو-گرافی نقش مهمی را در تشخیص بیماری های سینوس های پارانازال ایفا می کند. رادیوگرافی ساده می تواند کدورت کامل و سطح مایع- هوا را در سینوس نشان دهد. این رادیوگرافی ها قادر به تشخیص درگیری سینوس ها هستند ولی وسعت این درگیری را به خوبی نشان نمی دهند. سی تی اسکن (CT) به عنوان استاندارد طلایی در تشخیص درگیری سینوس مطرح بوده و می تواند مشکلات پاتولوژیک و تنوع ساختار کمپلکس استئومئاتال را به خوبی نشان دهد. CT جزئیات بافت سخت را نیز نشان می دهد و حساسیت کافی برای نمایش ضخیم شدگی مخاط سینوس و تجمع ترشحات در سینوس را دارا است. در تصاویر CT از هم گسیختگی های استخوانی هم دیده می شوند. CT امکان ارزیابی دقیق بافت سخت و نرم، دامنه کنتراست وسیع،