کنکاشی در تجربیات زیسته سالمندان از پدیده سوءرفتار توسط اعضای خانواده

سوءرفتار نسبت به سالمند در محیط خانواده، یعنی جایی که اعضای خانواده مسؤولیت مراقبت از او را به عهده دارند، در سال های اخیر به عنوان مشکلی جدی در اکثر جوامع مطرح شده است. با عنایت به گستردگی و اهمیت این پدیده، ضرورت رجوع به تجارب شخصی سالمندان به منظور رسیدن به درک بهتر و تبیین روشن تری از پدیده سوء رفتار اعضای خانواده با سالمند آشکار می شود. پژوهش حاضر با هدف تبیین تجربیات و ادراکات سالمندان از پدیده سوءرفتار نسبت به آنان توسط اعضای خانواده انجام گرفته است.
این مطالعه با استفاده از روش پدیدارشناسی هرمنیوتیک انجام شد. به این منظور مصاحبه های بدون ساختار با 14 سالمند ساکن شهر تهران صورت گرفت که در طی آن سالمندان تجربیات خود را در خصوص این پدیده بیان نمودند. مصاحبه ها روی نوار کاست ضبط شده و بلافاصله متن مصاحبه ها پیاده و سپس با استفاده از رویکرد ون مانن مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
4 مضمون از یافته ها استخراج شدند که می توانند تجربیات سالمندان از پدیده سوءرفتار اعضای خانواده را منعکس کنند. این مضامین عبارتند از: محروم شدن از حقوق و شئونات انسانی، شکست تمامیت وجودی، رنج خاموش، و سرانجام دردناک.
تجربیات مشارکت کنندگان نشان داد سوءرفتار یکی از مصادیق محرومیت از حقوق و شئونات انسانی است که به زیان های جسمی، روانی، اقتصادی و اجتماعی، و کاهش کیفیت زندگی سالمند منجر شده و سرانجام دردناکی را برای او رقم می زند، سر انجامی که او آن را در سکوت و خاموشی تحمل می کند. این یافته ها مفاهیم مهمی را در عرصه ارایه مراقبت به سالمندان آشکار ساخته و می توانند توانایی ارایه دهندگان مراقبت های بهداشتی - درمانی خصوصا پرستاران، را برای ارزیابی، پیشگیری و مداخلات لازم در این پدیده افزایش دهند.