تحلیلی بر شاخص های بازار کار در سال 1387

نیروی انسانی، یکی از مهمترین عوامل تولید است که از طریق مشارکت در تولید چه به لحاظ فیزیکی و چه به لحاظ مدیریتی و تکنولوژیکی نقش بسیار برجسته ای را در روند تولید ایفا می نماید؛ به نحوی که به جرات می توان گفت، جوامعی که موفق شده اند از طریق برنامه ریزی صحیح و متکی بر اصول و ضوابط علمی، نیروی انسانی کارآمد به وجود آورند، به خوبی بر کمیابی های ناشی از دیگر عوامل تولید غالب آمده و اوضاع اقتصادی مطلوبی برای خود فراهم نموده اند.
ایجاد فرصت های شغلی جدید و پایدار در سال های آینده از جمله دغدغه های برنامه ریزان و سیاستگذاران است که نیازمند اتخاذ سیاست های منطقی و اصولی برای بازار کار طی سال های آتی خواهد بود، از این رو، بررسی تحولات بازار کار ضروری و اجتناب ناپذیر به نظر می رسد.
وضعیت بازار کار بر اساس نتایج طرح آمار گیری از نیروی کار در سال 1387 حاکی از عدم بهبود نسبی شاخص ها در این بازار است. نرخ مشارکت پایین نیروی کار به ویژه برای زنان، بالا بودن نرخ بیکاری به خصوص در بین جوانان و عدم تعادل در بعد شهری و روستایی از جمله مختصات بازارکار کشور به شمار می رود. در گزارش حاضر با تشریح وضعیت عرضه و تقاضای نیروی کار، دستمزد ها و جنبه های مختلف نرخ بیکاری سعی خواهد شد تصویر کاملی از وضعیت بازار کار ارائه گردد.