بررسی وضعیت خفتگی و جوانه زنی بذور ده گونه از علف های هرز تیره گندمیان

بذور چند گونه از علف های هرز تیره گندمیان شامل:Bromus danthoniae Trin.، Bromus tectorum L.، Echinocloa crus-galli (L.) P.Beauv.، Hordeum glaucum steud.، sorghum halepense (L.) pers.، setaria glauca (L.)P.Beauv.،setaria verticillata (L.) P. Beauv.، setaria viridis (L.) P. Beauv.، Elymus repens (L.) Gould. و دو تیپ از گونه phalaris minor Retz از نظر زیستایی (viability) مقدار و نوع خفتگی و همچنین برخی عوامل موثر در شکستن خفتگی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد بذور تمامی گونه ها زیستایی بالایی داشتند، به طوری که کمترین زیستایی مربوط به بذر setaria viridis(88 درصد) و بالاترین زیستایی مربوط به بذر Bromus danthoniae (100درصد) بود. سرمادهی، هورمون ژیبرلین و سپس یون نیترات تاثیر به سزایی در شکستن خفتگی داشت. سولفوریک اسید و تیمار دهی با دمای بالا موجب افزایش جوانه زنی در بذور سوروف (Echinocloa crus-galli) و قیاق (Sorghum halepense) که دارای خفتگی عمیق تری بودند گردید. دمای بهینه برای گونه های مختلف متفاوت بود و بیشتر گستره 15 الی 25 درجه سانتی گراد را شامل شد و در مورد بذر قیاق 35 درجه سانتی گراد به دست آمد. نور در جوانه زنی B.danthoniae،Bromus tectorum و Hordeum glaucum بازدارنده بود، اما در جوانه زنی بذور قیاق و سوروف تاثیری مثبت داشت. در بذور Elymus repens، B.danthoniae و خصوصا sorghum Halepense و setaria viridis خفتگی عمیق و طولانی در رویان مشاهده گردید. همچنین دو تیپ مختلف از گونه phalaris minor جمع آوری شد که از نظر طول دوره خفتگی اولیه با یکدیگر تفاوت داشتند.