بررسی احکام فقهی-حقوقی کودکان

در دهه ی اخیر، اهدای جنین دریچه ی جدیدی را به روی زوج های نابارور گشوده که درمان های دارویی و یا اعمال جراحی جوابگوی نیاز ناباروری آنان نبوده است.در ایران، پس از بررسی های لازم،به ویژه پس از تشکیل سمینار مسائل حقوقی اهدای جنین در سال 1377، قانون نحوه ی اهدای جنین به زوجین نابارور به تصویب مجلس شورای اسلامی رسیده که تحولی دراین زمینه ایجاد نموده است.ماده ی3 قانون مزبور حقوق و تکالیف زوجین گیرنده را احصاء نموده و تنها به برخی از آثار نسب(نگهداری، تربیت، نفقه و احترام)اشاره کرده است.لیکن در مورد نسب،مهمترین مساله ی توالد و تناسل و مسائل مهمی همچون وراثت، محرمیت، ولایت که فرع برآن است سکوت اختیار کرده و نتوانسته آثار و ابعاد حقوقی رویداد مذکور را تبیین نماید و تنها به ابهامات افزوده است. بررسی های صورت گرفته نشان می دهد که فقها و حقوقدانان با تمسک به اصول اسلامی، کلیات، معیارها و شاخصهای عرفی و مصلحت بنیان خانواده و مصلحت طفل راهکارهایی را جهت پرنمودن خلاء های قانونی مذکور ارائه نموده اند که تبیین مبانی ایشان حاصل این مقاله است.