بررسی کارایی توابع انتقالی جهت تخمین ظرفیت تبادل کاتیونی خاک های آهکی و گچی استان یزد

اگرچه ظرفیت تبادل کاتیونی را می توان به روش مستقیم اندازه گیری نمود ولی این اندازه گیری، به ویژه در اریدی سول های ایران به دلیل مقادیر بالای کلسیم و گچ موجود در خاک، سخت و پرهزینه است. یکی از روش های جایگزین اندازه گیری مستقیم ظرفیت تبادل کاتیونی استفاده از توابع انتقالی می باشد. تخمین پارامترهای دیریافت خاک با استفاده از اطلاعات موجود خاک، که به وسیله معادله های رگرسیونی صورت می گیرد، توابع انتقالی خاک نامیده می شود. جهت توسعه توابع انتقالی می توان از رگرسیون چند متغیره و شبکه عصبی مصنوعی استفاده کرد. در این پژوهش به منظور تخمین ظرفیت 0 سانتی متر) به صورت شبکه منظم - تبادل کاتیونی اقدام به نمونه برداری به تعداد 60 نمونه سطحی (30 و با فاصله 250 متر از خاک های آهکی و گچی دشت یزد - اردکان گردید. پارامترهای ورودی جهت تخمین ظرفیت تبادل کاتیونی در هر دو مدل یادشده، اجزاء بافت خاک و کربن آلی بودند. سپس نتایج پیشبینی ظرفیت تبادل کاتیونی مدل های رگرسیون چند متغیره و شبکه عصبی مصنوعی با سه تابع انتقالی تجربی نیز مورد ارزیابی قرار گرفته شد. نتایج این پژوهش نشان داد که شبکه عصبی مصنوعی 0 دارای کار ایی بالاتری نسبت به رگرسیون پایه دارد، که احتمالا / 1/04 و ضریب تبیین 97 RMSE با به علت وجود روابط غیرخطی میان متغیرهای وابسته و پیش بینی شونده می باشد.