مقایسه تخمیر قند در ایزوله های استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم و حساس به متی سیلین

وجود ژن mec A در استافیلوکوکوس اورئوس منجر به تولید پروتئین متصل شونده به پنی سیلین موسوم به PBP2a می گردد. این تغییر ممکن است با تغییر بعضی فنوتیپ ها همراه باشد. این مطالعه با هدف مقایسه تخمیر قندی در ایزوله های MRSA) Methicillin resistant Staphylococcus aureus) و MSSA) Methicillin sensitive Staphylococcus aureus) انجام شد. تعداد 206 ایزوله استافیلوکوکوس اورئوس (57 ایزوله MRSA و 149 ایزوله MSSA) متشکل از 120 ایزوله از بیماران بستری و 86 ایزوله از حاملین سالم در شهر گرگان بررسی شد. تخمیر قند ها در محیط فنل رد براث حاوی قند های گلوکز، گالاکتوز، آرابینوز، فروکتوز، گزیلوز، رامنوز، مانوز، سوکروز، ترهالوز، رافینوز یا مالتوز انجام شد. تغییر رنگ بعد از 24 ساعت انکوباسیون در 37 درجه سلسیوس بررسی شد. داده ها با آزمون Chi Square تجزیه و تحلیل گردید و در تمام موارد 05/0>P معنی دار در نظر گرفته شد.
تخمیر قند گلوکز در10 ایزوله (5/17%) MRSA و 11 ایزوله (4/7%) MSSA در ساعت چهارم قابل مشاهده بود که این اختلاف معنی دار بود (03/0=P). توانایی تخمیر قندهای رامنوز و گزیلوز در ایزوله های MRSA به ترتیب در 11 (3/19%) و 6 (5/10%) ایزوله و در ایزوله های MSSA به ترتیب 3 (2%)و 4 (7/2%) بود که تفاوت معنی دار داشت (05/0>P). بیشترین تفاوت در دو گروه ایزوله های مربوط به بیمار و حامل سالم، در تخمیر قندهای فروکتوز [120 (100%) در برابر 80 (93%)]، رافینوز [46 (3/38%) در برابر 2 (3/2%)] و رامنوز [14 (7/11%) در برابر 0 (0%)] مشاهده شد (005/0>P). توانایی تخمیر قند رافینوز در ایزوله های استافیلوکوکوس اورئوس جدا شده از عفونت ادراری 23 مورد (1/56%) بود که از لحاظ آماری معنی دار بود(03/0=P).
مقاومت به متی سیلین در ایزوله های استافیلوکوکوس اورئوس با افزایش توانایی تخمیر قندها همراه است. توانایی تخمیر قندها در ایزوله های استافیلوکوکوس اورئوس جدا شده از بیماران بیشتر از حاملین می باشد.