اپیدمیولوژی سوختگی های شیمیایی چشم در مراجعه کنندگان به اورژانس چشم بیمارستان لبافی نژاد طی سال 1383

ارزیابی شیوع و ویژگی های اپیدمیولوژیک سوختگی های شیمیایی حاد چشم در بیماران مراجعه کننده به اورژانس چشم بیمارستان لبافی نژاد طی سال 1383.
روش پژوهش: همه بیماران مبتلا به سوختگی شیمیایی حاد چشم که طی سال 1383 به اورژانس بیمارستان لبافی نژاد مراجعه نمودند؛ وارد مطالعه شدند. ویژگی های دموگرافیک و اطلاعات زمینه ای در خصوص سوختگی جمع آوری شد، حدت بینایی تعیین شد و معاینه با اسلیت لمپ انجام گردید. از دسته بندی Hughes-Roper-Hall برای درجه بندی بیماری استفاده شد.
از 25468 بیمار مراجعه کننده به اورژانس چشم طی یک سال، 219 مورد (86/0 درصد) سوختگی شیمیایی چشم داشتند که شامل 179 (7/81 درصد) مرد و 40 (3/18 درصد) زن بودند. بیش ترین تعداد بیماران (5/31 درصد) در گروه سنی 30-20 سال قرار داشتند و آسیب های شغلی بیش ترین مورد (6/46 درصد) را به خود اختصاص می دادند. بیماران در 3/54 درصد موارد طی یک ساعت اول بعد از آسیب مراجعه نموده بودند. سوختگی در 99 مورد (2/45 درصد) ناشی از اسید و در 32 مورد (6/14 درصد) ناشی از باز بود و در 88 مورد (2/40 درصد) نوع ماده شیمیایی مشخص نبود. سوختگی ها در 155 مورد (8/69 درصد) درجه I و در 5 مورد (25/2 درصد) درجه IV بودند. ارتباطی بین درجه سوختگی و نوع ماده سوزاننده وجود نداشت.
سوختگی های شیمیایی چشم کم تر از 1 درصد مراجعان به اورژانس چشم را تشکیل می دهند. اسید، شایع ترین ماده سوزاننده بود و آسیب های شغلی شایع ترین علت سوختگی های شیمیایی بودند. مردان 30-20 سال حین کار مهم ترین گروه در معرض خطر می باشند.