مروری بر پروتزهای ثابت کانتی لور متکی بر دندان

با وجود توسعه روش های پروتزی متکی بر ایمپلنت، هنوز مواردی وجود دارند که نیازمند پروتزهای ثابت کانتی لور متکی بر دندان به عنوان یک درمان چاره ساز می باشند. هدف این پژوهش، مروری بر موارد کاربرد این دسته از رستوریشن ها و عوامل مختلفی بود که ممکن است بر موفقیت و دوام آنها تاثیر گذار باشد.
برای این منظور، جستجوی الکترونیک در پایگاه داده های Medline (از طریق Pubmed)، با کلید واژه های Fixed، Partial، Denture، Denture design، Biomechanics و Cantilever در بین سال های 1950 تا 2010 انجام شد. جهت تکمیل آن، جستجوی دستی نیز صورت گرفت. پس از مرور عنوان و خلاصه مقالات به دست آمده، 57 مقاله مرتبط انتخاب شد.
از پروتزهای ثابت کانتی لور متکی بر دندان می توان به عنوان جایگزین برای دنچرهای پارسیل متحرک انتهای آزاد، عدم تراش دندان های پایه سالم قدامی (نظیر ثنایای میانی بالا) و جایگزینی چند دندان از دست رفته در صورت وجود دندان پایه واسطه ای استفاده کرد. سه عامل اولیه که باید برای ارتقای پیش آگهی درمان مد نظر قرار گیرد شامل انتخاب دندان پایه مناسب، کنترل نیروهای اکلوزالی و تامین سختی اتصال دهنده پروتز می باشد.