رهیافت درستنمایی تجربی وکاربرد آن در تحلیل بقا

در بیش تر مطالعه هایی که صورت می گیرد، علاقه مند به استنباط درباره ی توزیع جامعه و پارامترهای آن هستیم. از جمله روش های معمول برای براورد پارامترهای جامعه -زمانی که توزیع معلوم است- روش ماکسیمم درستنمایی است. براوردهای حاصل از این روش در حالت حدی ویژگی های مطلوب بسیاری دارند. نااریبی، واریانس مینیمم و توزیع نرمال به همراه روش دلتا استنباط پیرامون براوردگرها و توابع آن ها را میسر می سازد. در صورت نا شناخته بودن توزیع جامعه، روش های ناپارامتری بسیاری وجود دارند. برخی از این روش ها مانند روش بازنمونه گیری خودگردان، بر پایه ی تکرار نمونه گیری از یک نمونه ی اولیه پایه ریزی شده اند. در این مقاله رهیافت نا پارامتری درستنمایی تجربی به منظور استفاده ی بهتر از اطلاعات کمکی برای استنباط درباره ی پارامترهای جامعه معرفی و چگونگی ساختن ناحیه ی اطمینان با استفاده از آن بیان می شود. همچنین استفاده از این روش در براورد مدل رگرسیون میانه ی زمان شکست در حضور داده های سانسور شده از راست نشان داده می شود و ناحیه ی اطمینان بردار پارامترهای مدل و زیرمجموعه ی دلخواه از آن ها به دست می آید. سرانجام مدل رگرسیون میانه ی طول عمر برای مجموعه ی داده های مربوط به بیماران مبتلا به سرطان مغز استخوان براورد می شود. همچنین ناحیه ی اطمینان برای بردار پارامترها و بازه های اطمینان برای تک تک ضریب های رگرسیونی به دست می آید.