بررسی نرخ بقای سلولی و فعالیت آلکالین فسفاتاز سلول های saos-2 در تماس با مواد پیوندی استئون و سرازورب در محیط آزمایشگاهی

استئون به عنوان یک ماده جانشین استخوان با ترکیب فسفات کلسیم دو فازی در دندانپزشکی کاربرد دارد. هدف از این تحقیق بررسی تاثیر این ماده بر تکثیر، نرخ بقا و تمایز سلول های شبه استخوانی saos-2 در محیط آزمایشگاهی و همچنین مقایسه آن با ماده سرازورب بود.
سلول های saos-2 در مجاورت دو نوع ماده پیوند استخوان استئون و سرازورب کشت داده شدند. گروه کنترل شامل هیچ ماده پیوندی نبود. در روز 15 انکوباسیون در هر یک از نمونه ها برای تعیین نرخ بقای سلولی از آزمون MTT و برای تعیین میزان تمایز به استخوان از آزمون آلکالین فسفاتاز و آلیزارین قرمز استفاده شد.
در گروه های استئون و سرازورب فعالیت آلکالین فسفاتاز به طور معنی داری بالاتر از گروه کنترل بود. نرخ بقای سلولی به طور معنی داری در هر دو گروه تجربی از گروه کنترل پایین تر بود. در بین دو گروه استئون و سرازورب میزان تکثیر سلولی گروه استئون بالاتر بود.
نتایج بررسی در محیط آزمایشگاهی نشان داد که هر دو نوع ماده پیوندی استئون و سرازورب امکان رشد، تکثیر و تمایز سلول های saos-2 را در محیط کشت فراهم می کند. ماده پیوند استخوان سنتتیک استئون در مقایسه با سرازورب به لحاظ برخی خواص زیست شناختی واکنش های مناسب تری از خود نشان داد.