مقایسه ی رویکردهای استعمار ستیزی در دوجریان کلاسیک ونوگرای شعر معاصر عراق

هجوم گسترده و همه جانبه ی استعمار غرب به جهان اسلام در قرون نوزدهم و بیستم که هم دارای جنبه های فکری و فرهنگی بوده وهم دارای جنبه های سیاسی _نظامی واقتصادی، به شکل گیری و پیدایش واکنش های مختلفی از جانب طبقات گوناگون جامعه ی اسلامی، اعم از سیاستمداران، روشنفکران و اهل ادب منجر گردیده و در دراز مدت زمینه را برای شکل گیری جریان های فکری و سیاسی و اجتماعی مهم واثربخشی فراهم نموده است.
در میان کشور های عربی، عراق از جمله سرزمین هایی است که از دیر باز به دلایل گوناگون همچون برخوداری از موقعیت ویژه ی استراتژیکی و ذخایر عظیم زیرزمینی، همواره مورد توجه مطامع بیگانگان به ویژه دولت استعماری بریتانیا قرار داشته و از این حیث، دچار ضررهای سنگین و جبران ناپذیری شده است. ورود بریتانیا به عراق از سا ل1917، زمینه ی مبارزه و صف بندی مردم مسلمان در مقابل سیاست های ظالمانه ی استعمارگران را فراهم نموده که دراین میان نقش شاعران آزاد اندیش و متعهد عراقی، چشمگیر و قابل ملاحظه می نماید. با بررسی و مقایسه اشعار ضد استعماری شاعران کلاسیک ونوگرا، علاوه بر تبیین جایگاه ویژه ی استعمارستیزی در حوزه ی شعر معاصر عراق، وجود معانی نسبتا یکسان و در عین حال، تفاوت معنادار در سبک به خوبی قابل ملاحظه خواهد بود.