بررسی اثرات تاریخ کشت، زمان و روش های کنترل علف های هرز بر تراکم و زیست توده علفهای هرز در زیره سبز

به منظور بررسی اثر تاریخ کاشت، زمان کنترل و روش کنترل علف های هرز بر جمعیت و بیوماس علفهای هرز در زیره سبز، دو آزمایش در سالهای زراعی 1385 و 1386 در مزرعه ی تحقیقاتی دانشکده کشاورزی مشهد به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار انجام گرفت. تیمار های آزمایش شامل تاریخ کاشت (20 آذر، 30 دی، 10 اسفند)، زمان کنترل علف های هرز (مراحل ظهور برگ واقعی، شاخه دهی و شروع تشکیل چتر) و روش های کنترل (وجین دستی، استفاده از شعله افکن و شاهد) بودند. نتایج این آزمایشات نشان داد که روش های مختلف کنترل، زمان کنترل علفهای هرز و تاریخ کاشت اثرات معنی داری بر تراکم و بیوماس علفهای هرز داشته اند. بیشترین میانگین تراکم و بیوماس علفهای هرز در تاریخ کاشت 10 اسفند و کنترل در زمان ظهور برگ واقعی و استفاده از روش شعله افکن بدست آمد. زمان تشکیل چتر زیره سبز بهترین مرحله برای کنترل علفهای هرز این گیاه بوده است. استفاده از شعله افکن رشد علف های هرز را در ابتدای دوره رشد کاهش داده اما روش وجین دستی موجب کاهش معنی داری در تراکم و وزن خشک علف های هرز در مراحل انتهای رشد زیره سبز گردیده است. اولین تاریخ کاشت کمترین میانگین بیوماس علف هرز و بیشترین عملکرد دانه زیره سبز را نسبت به تاریخ کاشت های بعدی موجب گردیده است. تیمار وجین دستی علارغم اینکه میانگین تراکم و وزن خشک علف های هرز کمتری نسبت به روش شعله افکن داشته است اما عملکرد زیره سبز کمتری را نسبت به روش شعله افکن به همراه داشته است.