بررسی میزان شیوع عیوب انکساری در سنین و جنسیت مختلف در بیماران معاینه شده در کلینیک اپتومتری دانشکده علوم توانبخشی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی سال 1387

با توجه به اینکه در مورد میزان شیوع عیوب انکساری بیماران معاینه شده در کلینیک اپتومتری دانشکده توانبخشی شهید بهشتی تاکنون تحقیق نشده است، هدف از این مطالعه بررسی میزان شیوع عیوب انکساری در بیماران معاینه شده در سال 1387 است.
در این مطالعه مقطعی پرونده 600 معاینه شده در کلینیک اپتومتری در سال 1387 مورد بررسی قرار گرفت. متغیرهای مورد بررسی، سن، جنس، مقدار و نوع عیب انکساری و سلامت قسمت قدامی و خلفی چشم می باشد.
در این مطالعه، میزان شیوع نزدیک بینی 83/11%، دوربینی 83/15%، آستیگماتیسم 45% و امتروپی 34/27% بود. میزان شیوع عیوب انکساری در مردان و زنان به ترتیب: نزدیک بینی 3/10% و 1/13%، دوربینی 7/16% و 1/15%، آستیگماتیسم 6/45% و 5/44% و امتروپی 4/27% و3/27 بود. میانگین و انحراف معیار سن بیماران نزدیک بین 36/19±1/36، دوربین 06/22 ± 27/41 و آستیگماتیسم 98/20 ± 16/32 سال بود. تفاوت نسبت مبتلایان به عیوب انکساری در سنین مختلف معنی دار بود (001/0P<) اما تفاوت نسبت مبتلایان به عیوب انکساری در مردان و زنان معنی دار نبود (05/0P<).
نتایج این تحقیق نشان داد که میزان شیوع نزدیک بینی تا گروه سنی 30-20 سال افزایش و بر عکس دوربینی کاهش می یابد و میزان شیوع نزدیک بینی و دوربینی بعد از سن 40 سالگی در برخی گروه های سنی افزایش می یابد. همچنین میزان شیوع عیوب انکساری در سنین مختلف یکسان نبود و جنسیت نیز در میزان شیوع عیوب انکساری تاثیری نداشت. این نتایج با پژوهش های دیگر محققین هماهنگی دارد.