نوع تغذیه ی دوران شیرخوارگی و همبستگی آن با چاقی دوران کودکی در دانش آموزان پایه ی اول ابتدایی شهر تهران، سال 87

میزان شیوع و شدت چاقی در دوران کودکی رو به افزایش است، شناسایی عوامل موثر بر آن نقش مهمی در پیشگیری از این عارضه دارد.
513 دانش آموز دختر و پسر سال اول دبستان که به صورت تصادفی از 19 منطقه ی آموزش و پرورش شهر تهران انتخاب شدند، در این مطالعه ی مقطعی شرکت کردند. وزن و قد دانش آموزان اندازه گیری شد. ویژگی های تولد و نوع تغذیه در دوران شیرخوارگی دانش آموزان (شامل رتبه و وزن هنگام تولد، نوع تغذیه، طول مدت تغذیه ی انحصاری با شیر مادر، طول مدت تغذیه با شیر مادر و شیرخشک، زمان شروع غذای کمکی و میزان فعالیت) با استفاده از پرسش نامه ی مربوط به آن ها تعیین گردید. برای توصیف نمونه ها از روش های آمار توصیفی شامل جدول توزیع فراوانی، آزمون مجذور خی، شاخص های مرکزی و پراکندگی استفاده شد.
اضافه وزن در 8% و چاقی در 7/11% کودکان مورد بررسی وجود دارد. نمایه ی توده ی بدن کودکان با نوع تغذیه در شیرخوارگی (تغذیه با شیر مادر یا شیرخشک) و مدت تغذیه با شیر مادر ارتباط معنی داری نداشت. اما نمایه ی توده ی بدن کودکان با مدت تغذیه ی انحصاری با شیر مادر ارتباط خطی معکوس داشت (0001/0=P، 151/0-=r). هم چنین نمایه ی توده ی بدن کودکان با مدت تغذیه با شیر خشک، ارتباط خطی مستقیم (007/0=P، 108/0=r) و با زمان شروع غذای کمکی ارتباط خطی معکوس داشت (002/0=P، 128/0-=r).
این پژوهش نشان دهنده ی اهمیت طول مدت تغذیه انحصاری با شیر مادر در کاهش خطر چاقی کودکان می باشد.