عوامل مؤثر بر عاقبت بالینی بیماران مبتلا به هماتوم ساب دورال مزمن پس از جراحی به روش برهول درناژ: یک بررسی مقطعی

هماتوم ساب دورال مزمن خونریزی شایع در فضای داخل جمجمه ای است. تروما شایعترین علت ایجاد کننده هماتوم ساب دورال مزمن محسوب می شود. این مطالعه به منظور تعیین عوامل مؤثر بر عاقبت بالینی جراحی در بیماران مبتلا به هماتوم ساب دورال مزمن به روش برهول و شستشو با استفاده از درن، طراحی و اجرا شده است.
در یک مطالعه مقطعی آینده نگر، کلیه 59 بیماری که با تشخیص هماتوم ساب دورال مزمن در طی سال های 88- 1387 در بخش جراحی مغز و اعصاب بیمارستان بعثت سنندج بستری و تحت عمل جراحی گرفتند، وارد مطالعه شدند. جمع آوری اطلاعات از طریق چک لیست و انجام مصاحبه و مراجعه به پرونده صورت گرفت. بیماران براساس معیارهای Odom Finney and ابتدا به چهار گروه و سپس به دو گروه با عاقبت بالینی خوب و عاقبت بالینی نامطلوب تقسیم شدند. تجزیه و تحلیل داده ها به وسیله آزمون های تی مستقل، مجذور کای و تست دقیق فیشر و هم چنین رگرسیون لجستیک با SPSS نسخه 17 انجام گردید.
از مجموع 59 بیمار مورد مطالعه، 51 نفر (4/86 درصد) مذکر بودند. میانگین سنی 9/19 ±/0/62 سال بود. عاقبت بالینی بیماران ساب دورال هماتوم مزمن با متغیرهایی چون زمان سپری شده از رخداد تروما تا جراحی، فاصله زمان بستری تا جراحی، محتویات خونی هماتوم، محل آناتومیک درن، علایم عود در سی تی اسکن و درمان عود در هماتوم پس از جراحی از نظر آماری رابطه معنی داری را نشان نداد (0.05P). با اینحال در معادله آنالیز رگرسیون لجستیک تنها متغیرهای سن بالا ((Adjusted OR; 4.2، 95 % CI، 2.5-6.4 و جنس مؤنث (AOR; 7.2، 95%CI، 2.5-6.4) رابطه معنادار خود را با عاقبت بالینی نامطلوب جراحی در بیماران مبتلا به هماتوم ساب دورال مزمن حفظ نموده بودند.
جنسیت مؤنث و سن بالا بر عاقبت بالینی جراحی در بیماران مبتلا به هماتوم ساب دورال مزمن اثر منفی دارند.